ఈ యుదంతమున నిర్ణీతాంశము లేమి?
1) లోకములు, మరణానంతరానుభావ్యము (మరణమునకు పిమ్మట అనుభవింపదగినవి) లున్నవి. పితృలోకములు కలవని వేఱుగా చెప్ప నక్కరలేదు కదా.
2) దేహ నాశనముతో వ్యక్తి నశింపడు. సూక్ష్మోపాధులతో (ఉపాధులు - శరీరములు) ఆయా లోకముల చరించుచుండును.
3) ఆ జీవికి ప్రేతత్వదశ యందేమి పితృస్వరూప దశయందేమి తృష్ణ లుండును.
4) సంతతివారు శాస్త్రోక్తములైన కర్మల నొనరించి ఆ జీవి కుద్గతి (ఉద్గతి - పైకి పోవుట) నీయగలరు.
5) శాస్త్రోక్తముగా నాయా కార్యములను మంత్రయుక్తముగా ఒనరింపవలయును; మంత్రరహితముగా గాదు. అనగా స్వరయుక్తమంత్ర సహితముగా"[1]
పై యుద్దరణములో (Quotation) కుండలీకరణములలో నున్న యర్థములు నే నొసంగినవి.
ఓరుగంటి వేంకట కృష్ణయ్య నాయన గారి శిష్యులలో వలె శ్రీ రమణమహర్షి శిష్యులలోకూడ ప్రముఖుడే. ఈ యనుబంధమును ఆయన ఇట్లు వివరించెను.
"భగవాను నొకసారి నే నడిగితిని. వేదమంత్రములకు భావన ప్రధాన మందురు. గాయత్రీ మంత్రమును జపించు మంటిరి.
- ↑ * "నాకు తెలిసిన నాయన" కృష్ణభిక్షు - కావ్యకంఠ గణపతి ముని జయంతి (సంచిక) 1979 - పుటలు - 7, 8
