జగదభిరక్షకాండము
171
పరిఘతోమరగదా ప్రాసచక్రములుఁ
గురిసిన, మురవైరి క్రూరబాణములు160
నడవులనేర్చు కాలాగ్ని చందమునఁ
దొడరి సేనలనెల్ల ద్రుంచివైచుటయుఁ
గనుఁగవ కెంపొందఁ గడఁగి పౌండ్రుండు
తనసేనఁ బురిగొల్పి దళములఁ దాకె.
కృత్రిమ చక్రంబుఁ గినిసి వైచుటయుఁ
శత్రుఁడు బెగడ నాచక్రంబు నఱికె;
గదయును విల్లును ఖండించి తేరు
చిదురుపలుగఁ జేసి సిడముఁ ద్రుంచుటయు
బఱిగొని వాలును బలుకయుఁ గొనుచు
నఱిముఱి నార్చుచు నరుదేరఁ జూచి
హరి శార్ఙ్గమున భల్లమరివొసి కంఠ
మరుదార లక్షించి యార్చి వైచుటయు
మకరకుండలరత్నమకుటంబు తోడఁ
బ్రకటోల్ముఖము భంగి పడియె తచ్ఛిరము.
కూలిన పౌండ్రుఁ గన్గొని సేనలెల్ల
నాలచందంబున నందంద పఱచె.
పౌండ్రకుని మరణమునుగాంచి కాశిరాజు శ్రీకృష్ణునిపై గవిసి మడియుట
కని కాశిరాజు “నేఁగలుగంగ నేలఁ
గనుకని పార నొక్కట నిల్వుఁ” డనుచు
దళములఁ బురిగొల్పి దైత్యారితోడఁ
దలపడి బహుబాణతతుల నొప్పింపఁ170
