చ. | ఇదె కనుఁగొమ్మటంచు నిటలేక్షణరూక్షకటాక్షవీక్షులన్ | 299 |
తే. | ఆగదాదండ ముద్దండమగుచుఁ దాఁకి, తోఁక వెండ్రుక యైనను దులుపదయ్యె | 300 |
వ. | అంత. | 301 |
మ. | ఘనరోషంబున మీనమూర్తి నిజశృంగం బెత్తి తీరస్థుఁడై | 302 |
తే. | నిదుర మేల్కొని వేదము ల్నెమకి కానఁ, జాల కంభోజభవుఁ డబ్ధిఁ దేలియాడు | 303 |
శా. | శ్రీమీనాకృతయే నమోభగవతే సృష్ట్యాదిసంధాయినే | 304 |
మ. | అని వర్ణించు సువర్ణగర్భునకు వేదాళిం బ్రసాదించి గ్ర | 305 |
క. | అనఘుండగు సత్యవ్రతు, మనుపట్టము గట్టె శౌరి మన్ననఁ జతురా | 306 |
మ. | మనుజాధీశ్వర యిందిరారమణు శ్రీమత్స్యావతారంబు భ | 307 |
క. | అని శ్రీవైశంపాయన, మునిముఖ్యుఁడు దెల్ప విని ప్రమోదాన్వితుఁ డై | 308 |
మ. | తనయాగ్రేసర రామదాసవిలసత్సాహిత్య హృష్యన్మనో | |
- ↑ మీఱవైచినన్