పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/287

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ధ్యన్నకరంబు గల్గి చెలువందుచు గోపకబాలుయుక్తుఁడై
వెన్నుఁడు ధేనుబృందముల వెంటఁ జరింపఁగఁ జూచి నివ్వెఱన్.

35


తే.

జలజగర్భుండు గోపవత్సముల డాఁప, భక్తవత్సలుఁ డట్టిరూపముల నొక్క
వత్సరంబును మెలఁగ శ్రీవత్సవక్షుఁ, గాంచి వెరగంది మ్రొక్కి నుతించె నిట్లు.

36


సీ.

మహనీయతతపుష్పమాలికాంచితచంచరీకపక్షసపక్షకాకపక్ష
చిత్రైంద్రచాపరోచిస్సాంద్రచంద్రికాంచితకరాదికలాపకృతకలాప
బాలభానుప్రభాజాలకల్పనశీలకటివిలోలవిశాలకనకచేల
వేత్రదండవిషాణవేణుదధ్యన్నప్రశస్తపంకజశస్తచారుహస్త


తే.

నందనందన శాశ్వతానందభక్త, నందనద్రుమసనకసనందనాది
ముక్తజననందకాకార యుక్తిదూర, నందకకరాబ్జ నినుఁ గొల్తు నన్నుఁ బ్రోవు.

37


తే.

ఏను నీమాయఁ దెలియఁగా నెంతవాఁడ, మోహినీరూపమున శంభు మోహితాత్ముఁ
జేయవే మున్ను నను దయచేయుమయ్య, సంతతాక్షయ్య శేషభుజంగశయ్య.

38


తే.

జనకుఁడవు నీవు గోపవత్సలుఁడ వౌట, నేను నటువలె నైతి నేఁ డింతెగాక
లేదు నేరంబు నామీఁద లేశమైన, ననుచుఁ జతురోక్తి వినుతించి యజుఁడు చనియె.

39


వ.

ఇట్లు భక్తవత్సలుండు వత్సగోపాలబాలకుల మరలించి మఱియుఁ బెక్కువినో
దంబులఁ జరియించుచుండె నంత.

40


క.

ఏడెనిమిదివత్సరముల, వాఁడై కృష్ణుండు కొన్నివగలఁ జరించె
న్వేడుకతోఁ గాయకపుం, జాడలు విడువకనె గోపసహితుం డగుచున్.

41


సీ.

నాబంతి దాఁచుకొన్నను నేను విడుతునే యని యొక్కచెలిగుబ్బ లంటి చూదుఁ
జెలువ యేకాంతంబు చెప్పెద రమ్మంచుఁ జెవియొగ్గినను గవకివలు గొణుగుఁ
బడఁతి యీముడి నేమి ముడిచితే యే దేది విడుమంచు నునుపోఁకముడికిఁ బెనఁగుఁ
గాల్దాఁకి మ్రొగ్గునంగనకు ముందై పుత్త్రు గనుఁగొమ్మనుచు నెత్తి కౌగిలించు


తే.

నొడ లెఱుంగక నిదురించు నువిదతొడలఁ, గుచ్చల దెరల్చి యత్తను దెచ్చి చూపు
నేమి చేసెద రిద్దఱే యిం దటంచు, దంపతుల వేఁడు హరి దంటతనము మెరసి.

42


చ.

రమణి యొకర్తె యొంటి మధురాపురికిం బెరుఁ గమ్మఁబోవుచో
సమయము గాచి పోఁకముడి జార్చిన జాఱెడుచీర గట్టఁగా
నమరిక లేక కుండ విడ కత్తభయంబున దించుమంచు న
క్కమలదళాక్షి వేఁడుకొనఁ గల్లరిచేష్టలు చేయుచు న్నగున్.

43


సీ.

క్షోణీశ యంత యశోదతోఁ బుట్టిన కుంభకుం డనియెడిఘోషభర్త
మిథిలాపురముచెంత మేటిసంపదలచేఁ దనరంగ నతనిమందను నిశాటు