పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/278

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బ్బలపైఁ గప్పిన బైలు దెల్పు జఘనవ్రాతంబు వీక్షించి యో
చెలువా సిగ్గరి వౌదువంచు నగియెం జిత్తేశ్వరుం డింపునన్.

127


తే.

కొదమగుబ్బలతావి కుంకుమముపూఁత, విభుఁడు చెంగావిఱవికంచు విడువఁబోవఁ
గొసరుఁజూపులఁ దప్పించుకొనుచు నొక్క, కలికి వెన్నెలఁ బైఁటగాఁ గప్పుకొనియె.

128


సీ.

ఓయత్త చిలికితి నూరకె నన్నేల కొట్టెద వని యొడ్డుకొనియె నొకతె
మగఁడు వచ్చెనటంచు మచ్చికఁ గట్టుకొం గెడలించి తమిఁ బడుకిచ్చె నొకతె
యొకసురాఘటి నెత్తి నుంచి చల్లో చల్ల యంచును వనవీథి కరిగె నొకతె
యెలనాఁగ బలరాముఁ డేల రాఁడాయెనే యని సారెముచ్చట లాడు నొకతె


తే.

తోడికోడ లటంచును దోడి చెలిని, దబ్బఱలె తిట్టె నొక్కతె దానిఁ దనదు
కోడలంచును జెక్కిలి గొట్టె నొకతె, మదిర సొక్కున గోపికామానవతులు.

129


మ.

మదిరాపానవిఘూర్ణమాననయనున్ మత్తద్విరేఫాలకున్
వదనాంభోరుహగంధలుబ్ధమధుపవ్యాఘాతలోలద్భుజాం
గదుఁ గర్ణోజ్జ్వలవజ్రకుండలు వలగ్నప్రస్థనీలాంబరున్
మదథామున్ బలరాముఁ జూచి వ్రజభామారత్నము ల్వేడుకన్.

130


మ.

తళుకుం జెక్కిలిముద్దుకెంపుజిగినిద్దాకమ్మకెమ్మోవితే
నెలు నాలింగన మంగనాజనము లెంతేవేడ్కతో నొండొరుల్
పలుమాఱుం దగ మార్చికొంచు సుఖయింపన్ వారితోఁ గూడి యా
బలభద్రుండును క్రీడ సల్పుచు ననల్పంబైన దర్పంబునన్.

131


ఉ.

వారివిహారముం జలుప వాంఛ జనించెను జేరరాఁగదే
వారిజమిత్రపుత్త్రి యని వాకొని పిల్చిన ఫేనహాసము
ల్మీఱఁగ నెంతలేదనుచు మించి చనన్ యమునాస్రవంతిక
న్నారఁగఁజూచి యల్కను హలాగ్రమునం బెకలించె నత్తటిన్.

132


వ.

ఇవ్విధంబున గోధుగ్వధూసవిధంబున నేధమానసమధికక్రోధధనంజయక్వథితన
యనపథుం డగుచు హలాయుధుండు నిర్ణిరోధపాథఃప్రవాహధామనిధితనూ
భవారోధంబు విశ్లథంబు గావించి శతథా ప్రవహింపంజేయు సమయంబున.

133


సీ.

కోడెజక్కవగబ్బిగుబ్బచన్నులమీఁద దరగపయ్యదకొంగు పొరలిపడఁగఁ
దమ్మికన్నుల మరందపుబాష్పములు చింద గరువంపుతేఁటిముంగురులు చెదర
జలపక్షిమేఖలాకలకలధ్వని మించ సైకతజఘనంబు సంచలింప
నబ్జపాదంబుల హంసకంబులు మ్రోయ బెళుకుబేడిసచూపు బిత్తఱింప


తే.

నృపబలాకృష్ణ పరమృగీనేత్రఁ బోలి, హలికరాకృష్ణవేణియై జలనినాద
నటన మొరయుచు యమున బృందావనంబు, నందుఁ బ్రవహించె వ్యాకులితాత్మ యగుచు.

134