పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/276

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

ఇవ్విధంబున సకలసంభ్రమంబులు గలిగి వెలయు రేవతీబలరాములవివాహమ
హోత్సవంబు కన్నులపండువుగాఁ జూచి వైవాహికదినచతుష్టయానంతరం
బున రామకృష్ణానుజ్ఞాతుండై రైవతకమహీపతి బదరికాశ్రమంబునకుం దపంబు
సేయం జనియె నంత.

111


మ.

కళుకుమ్ముత్యపుగచ్చుసౌధముల సింగారంపుఁబూఁదోఁటలన్
జలధిప్రాంతరకాంతసైకతములన్ సౌవర్ణగేహంబులన్
నెలఱాతిన్నెలఁ దూగుటుయ్యలల మాణిక్యంపుసౌధంబులన్
బలుఁ డారేవతిఁ గూడి క్రీడ సలిపెన్ భావంబు రంజిల్లఁగన్.

112


సీ.

అది వింత యిది వింత యని రిత్తచూపుచు సొలపుఁజూపుల సారె జూడ నేర్పెఁ
జెలిమితోఁ బయ్యెదచెఱఁగు దెమల్పుచు విడుమంచు నొయ్యన నుడవ నేర్పె
నరవింద మందు కొమ్మని కేలు పొడవెత్తి వలిగుబ్బ లురమున నలమ నేర్పె
నధరబింబముఁ జురుక్కన నొక్కి కన్కతో మినుకుఁజెక్కిలి గోట మీట నేర్పె


తే.

సొంపు మీఱఁగఁ గళలంటి సొక్క నేర్పెఁ, గూడి రతికేళి వేడ్క నోలాడనేర్పెఁ
గూర్మిఁ గొసరుచు నంతఁ బైకొనఁగ నేర్పె, నెఱతనంబున రమణుఁ డన్నియును సతికి.

113


క.

కతిపయదినములలోపలఁ, జతురతఁ బ్రౌఢత్వమొంది జవ్వని యొకనాఁ
డతిముదమున రైవతక, క్షితిధరమున మెలఁగుచుండి చెలువున కనియెన్.

114


సీ.

మును పిందుఁ గదళికావనరాజి చెలువొందుఁ బందిటిద్రాక్షలఁ బ్రబలె నిప్పు
డీకానలోపల నేఁ గాన నీకాన నెంతగా బలిసెఁ బ్రాణేశ కంటె
యమృతోపమానంబు లాదొనయంబువు లనిశంబు మాతండ్రి కదియ ప్రియము
పొలుపొందె గొజ్జంగిపూఁదేకాలువ నీవు దీర్పించితో నిన్న నేఁడు


తే.

మొన్నఁ జూచిన యటువలె నున్న డపుడె, యింతలోపలెనే యెంత వింత పుట్టె
ననుచుఁ బలుకంగ బెడబెడలై నగంబు, గదల రేవతి ప్రాణేశుఁ గౌఁగిలించె.

115


చ.

వెఱవకు మంచుఁ దేర్చి యదువీరుఁడు నల్గడఁ జూడగట్టురా
పఱగట నిల్చి యన్నగము బాహులఁ నూపుచు మంచుగట్టునా
మెఱయు కపీంద్రుఁ జూచి తరమే ధర మెత్తఁగ నెవ్వఁ డీవురా
యెఱుఁగవె రామ నన్ వనచరేశ్వరుఁడన్ ద్వివిదుండ శూరుఁడన్.

116


క.

తరమే పెకలింపఁగ నీ, గిరి యంటివి మునుపు జానకీపతి పనుపన్
శరనిధి గట్టఁగఁ దెచ్చిన, గిరులశిఖర మాత్ర మింతగిరియే యిదియున్.

117


క.

నాసఖుఁడగు నరకాసురు, శాసించెను శౌరి గాన శైలముతో ని
న్నాసంద్రంబున వైచి ము, రాసురరిపుతోడ ముంతు నట ద్వారకయున్.

118


క.

అని మాటలాడుచునె యా, ఘనశైలం బగలఁజేయఁ గని హరి కినుకం
తనముసలంబున వ్రేసిన, వనచరపతి శిరము వగిలి వసుమతిఁ గూలెన్.

119