పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/181

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నేకార్యమునకైన లోకపాలాదికు లనిశంబు దనుబుద్ధియడిగి కొనఁగ
లలితరూపవిలాసలావణ్యవతులైన కన్యకామణు లూడిగములు సల్ప


తే.

స్వర్గలోకంబుకంటెను శతసహస్ర, గుణము లెక్కుడుగాఁ గల్లి ప్రణుతి కెక్కు
సుతలమున నేఁడు నున్నవాఁ డతులకీర్తి, చక్రిమతవర్తి బలిదైత్యచక్రవర్తి.

142


మ.

ఇలలోఁ జీఁకటి గల్గఁ దెల్పుదు రదే యిందేల లేదంచు ము
గ్ధలు వేఁడం జెలులార మీముఖరుచిం గన్పట్టఁగాలేక కొ
ప్పులలో డాఁగెనటన్నఁ గుంతలసుమంబుల్ దీసి వీక్షారుచి
న్నలు పై తోఁపనివే యనం బతి నగున్ దైత్యేంద్రవాసంబునన్.

143


మ.

జలకేలీసమయంబులం గలఁగిపోఁ జక్రంబులం దోలెనో
లలనా నీనగుమోము చందురునిలీలం గాచితే యన్న విం
తలు వింటింగద చంద్రుఁ డెవ్వఁడొకొ నాథా తెల్పుమంచన్నఁ గెం
పులయందంబునఁ దన్ముఖాంబుజముఁ జూపుమ్ వల్లభుం డచ్చటన్.

144


మ.

అతిపాత్రంబగు పద్మనేత్రునకు నత్యౌదార్యలీలాప్తిచే
క్షితిదానం బొసఁగ న్బొసంగుబలికిం జేకూరెఁగా కద్దిరా
సుతలావాసము గల్గునే యొరులకున్ క్షుద్రప్రదానంబునన్
స్తుతవైకుంఠముఁ బాసి యచ్చట వసించుం జక్రి భోగార్థియై.

145


తే.

అఖలసద్వారపాలకుఁ డైనలోక, వల్లభుఁడు ద్వారపాలకవంశజులకు
ద్వారపాలకుఁ డౌట తద్భక్తిఋణము, దీఱ దేమిచ్చిన నటంచుఁ దెలిసి కాదె.

146


తే.

తమపితామహు లితనికి ద్వారపాలు, రైరి యది పుణ్యమున కింతె యనుచుఁ గొల్వ
ధరణిపాదత్రయ [1]మొసంగి తాను జేసె, వెన్నుఁడున్ బలిమాటకు వన్నెగలుగ.

147


క.

శ్రీవామనావతారక, థావిభవము విన్నజనుఁడు ధనధాన్యయశ
శ్రీ వెలయఁగ భువి వర్ధిలి, యావెనుక న్మోక్షలక్ష్మి కధ్యక్షుఁ డగున్.

148


క.

అని శ్రీవైశంపాయన, మునిముఖ్యుఁడు దెల్ప విని ప్రమోదాన్వితుఁ డై
జనమేజయుఁ డవ్వలికథ, యనఘా వినవలతుఁ దెల్పు మని యడుగుటయున్.

149


మ.

జలజాక్షీమణికంకణక్వణనచంచచ్చంచలాచామర
చ్చలచక్రాంగగరుద్విచాలనచలాంచచ్చంచరీకచ్చటా
కలనాసూచకకుంతలద్యుతితరంగస్మేరవక్త్రాంబుజో
జ్జ్వలపత్రాయతనేత్రకోణవిహరత్సౌభాగ్యలక్ష్మీయుతా.

150


క.

తారకదారక దారక, తారకవిధి దారకాంతి తతయశ కవిబృం
దారకమందారక బృం, దారకవరవైభవా త్యుదారకళాధ్యా.

151
  1. మొసంగి ద్వారపాలుఁ, జేసె వెన్నుని బలిమాట వాసిగలుగ