పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/147

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఖలికాద్వంద్వనిబద్ధులై గృహమహాకారానిరోధాఫ్తినా
కులులౌవారు హరీ యటంచు విభు నాక్రోశింప మోక్షం బగున్.

162


సీ.

అనుమాట చెవినాట నాగ్రహవ్యగ్రుఁడై యసురనాయకుఁడు శుక్రాత్ముజులను
గనుఁగొని యాచార్యతనయు లంచును మిముఁ జాల నెమ్మది నమ్మి బాలకునకు
నీతిశాస్త్రము దెల్పి నిపుణునిఁ గావింపుఁ డని వేఁడుకొనిన మీ రటులు సేయు
వారమంచును నాకుమారుఁ దోడ్కొనిపోయి ప్రతిపక్షనుతులైన ప్రల్లదములు


తే.

గఱపితిరె యంచు మిగుల మౌర్ఖ్యంబుతోడ, నసిజరీలనదూసి దైత్యాధినేత
బ్రాహ్మణుల వ్రేయఁబూనఁ జేపట్టి పట్టి, దిట్టతన ముట్టిపడ నిట్లు దెలిపె నపుడు.

163


తే.

ఎవ్వఁడు వసించు జనములహృదయతటుల, నట్టివిష్ణుండు శిక్షకుఁ డఖిలమునకు
నసురనాయక యాపరమాత్మ దక్క, నెవ్వ రెవ్వరిచే సాధ్యు లెన్న ననిన.

164


తే.

జగదధీశుండ నైన నాసమ్ముఖమున, వేఱె యొక్కని విష్ణుఁడు విష్ణుఁ డనుచు
మాటిమాటికిఁ దెలిపెద వోటలేక, విష్ణుఁ డన నెవ్వఁ డోరి వివేకహీన.

165


తే.

అరయ నెవ్వఁడు చిద్రూపుఁ డగుచు వెలయు, జగము లెవ్వనిచేఁ గల్గు సంతతంబు
విశ్వ మెవ్వనిరూపమై వెలయుచుండు, నతఁడు విష్ణుండు పరమేశుఁ డతఁడు తండ్రి.

166


క.

ఓరీ శరీర మొల్లవొ, యేరా పరమేశ్వరుండు నేనుండఁగ నె
వ్వారిం బరమేశ్వరుఁ డని, సారెకు బలికెదవు బుద్ధి సాలదొ నీకున్.

167


తే.

ప్రజలకును నీకు నాకును బ్రహ్మమైన, యట్టి విష్ణుండు పరమేశుఁ డతఁడె ధాత
యాతఁడె విధాత యూరకె యలుగనేల, సుప్రసన్నుఁడ వగుము రక్షోవరేణ్య.

168


క.

అతిపాపాత్ముం డెవ్వఁడొ, మతిహీనుండైన వీని మది నెలకొనియెన్
సతతం బటుగావున నీ, గతి దుర్భాషలు వచింపఁ గడఁగె న్బెలుచన్.

169


తే.

అయ్య వినవయ్య నాహృదయంబునందె, కాదు నీయందు సకలలోకములయందు
నుండి విష్ణుండు నయ్యై ప్రయోజనములు, దానె గావించు నెపుడు స్వతంత్రుఁ డగుట.

170


క.

అనఁ బండ్లు గీఁటి రోషం, బునఁ గన్నెఱ చేసి పలలభోజనుడు శన
స్తనయుల కొప్పించెం దన, యుని శిక్ష యొనర్ప వారియొద్ద నతండున్.

171


తే.

మఱియుఁ గొన్నాళ్లు చదివిన మనుజభోజి, మఱలఁ బిలిపించి యెయ్యది మంచిపద్య
మొకటి వినిపింపుమనిన లోకోత్తరుండు, దెలిపె నిటులని పలుకులఁ దేనెలొలుక.

172