పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/127

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

అంత.

216


క.

దితిజనిశాధవరాహున్, శ్రితదురితేందీవరాహు శ్వేతవరాహున్
నుతియించి రవుడు శతధృతి, శతమఖముఖవహ్నిముఖులు సన్ముఖు లగుచున్.

217


శా.

ఆహా యజ్ఞవరాహమూర్తి వగు టీ వాశ్చర్యమే విస్ఫుర
దేహచ్ఛాయలు పౌండరీకరుచి జ్యోతిష్టోమలీలన్సమ
సాహార్యచ్ఛదవిచ్ఛిదచ్ఛహరిమేధారూఢిఁ జాటం భవ
న్మాహత్మ్యంబు నుతింప నేరుతుమె దంభక్రోడచూడామణీ.

218


సీ.

క్రూరారికోటీరకురువిందములఁ గాని కురువిందముల నెందు గ్రొచ్చఁబోవు
పరిపంధిబహురక్తపల్వలంబులఁ గాని పల్వలంబులఁ గ్రీడఁ బడయఁబోవు
వైరివీరనిశాటవంశంబులను గాని వంశంబు లెందును వంచఁబోవు
బలసమేధితపలాశులఁగాని వెఱపలాశులఁ గొమ్ముచే నేలఁ గలుపఁబోవు


తే.

ఘోణిమాత్రంబవే దితిప్రాణదనుజ, పాణిగతఖండనఖయురక్షోణి నీల
వేణికోద్ధారచణదంష్ట్రికాణిమేత, రబల శమితార్తి కుహనావరాహమూర్తి.

219


చ.

వలపున నీవు ముద్దుఁ గొనవచ్చిన నీదగుమోము సూచి పో
యలసితి వందగాఁడవని యంబుజగేహిని గేలి సేయఁ దా
జెలిమిని నీకు ముద్దొసఁగఁ జేరినయట్టి క్షమావధూటితోఁ
గలసితి వెందు నోర్పు గలకాంత శుభాన్వితయౌఁ గిటీశ్వరా.

220


సీ.

గిరిరాజఘర్షీంద్రకరిమదధారనా శ్రీకంధరాకాశశిఖ యనంగ
వజ్రసౌధాగ్రభాస్వరహరిన్మణి యనఁ గల్పశాఖాకలకంఠి యనఁగ
గౌరాబ్జకోరకకలహంసిక యనంగఁ గేతకీకుసుమభృంగిక యనంగ
మౌక్తికైకస్తంభమఘవాశ్మగృహ మన వారిభదంతశైవాల మనఁగ


తే.

నున్ముఖాహీంద్రలోచనద్యుతి యనంగ, నవ్యతావకదంష్ట్రికానాళమునను
గువలయంబనఁ జెలువం దెఁగువలయంబు, రక్షితావనిదేవ వరాహదేవ.

221


క.

అని పొగడెడు బ్రహ్మాదుల, ఘనకృప నీక్షించి దంష్ట్రికాభూసతికిన్
వినుపించె నఖిలధర్మము, లనుగపటకిటీంద్ర ముల్లసద్వాక్యములన్.

222


క.

తొలుతఁ బెనుగంటి సుట్టుట, వలనం జాపవలె ముడుగు వసుధాస్థలిపై
గులగిరులఁ జేసి యెల్లెడ, నిలిపె నజుఁడు ముడుఁగకుండ నేరుపు మెఱయన్.

223


చ.

పురము ల్గ్రామములు న్నదు ల్సరసు లంభోదు ల్వను ల్ద్వీపము
ల్గిరులు న్విప్రనృపార్యశూద్రకులు సంకీర్ణోద్భవుల్ తేరులుం
గరులుం దేజులు ధేనువు ల్ధధనమణు ల్కాంతాదులుం గల్గి భా
స్వరయయ్యెం ధర యప్పు డంబురుహభూసంకల్పమాత్రంబునన్.

224


క.

ఆయెడ బహుయజ్ఞంబులు, స్వాయంభువమనువు భక్తి సల్పెన్ లక్ష్మీ
నాయకుఁడుఁ బ్రీతుఁడై ని, శ్రేయస మెసఁగన్ యథేష్టసిద్ధుల నొసఁగెన్.

225