చతుర్థతరంగము
197
ఎవ్వరెవ్వరిభాగ్యంబు లెట్టివొక్కొ
మాకు ప్రాప్తంబు లేకున్న మానెగాని
పద్మదళనేత్రి! ప్రౌఢభూపాలపుత్రి!
చిక్కవిరూపాజి! మరునిరాచిల్కతేజి!
ఉ. ఇంచుక సూదిపోటు సహియించినమాత్రన నంగనాకుచో
దంచితసౌఖ్యకేళి సతతంబును గంచుకి కాంచె నాజి ని
ర్వంచనతీవ్రబాణనికరక్షతదేహుల కబ్బవే మరు
చ్చంచలలోచనాచకితచారుకుచద్వయసంగసౌఖ్యముల్.
పాలకుండ; గోలకొండ; మాలముండ; పూలదండ; యను నాలుగుపదములును వచ్చునట్లు రామాయణార్థమునఁ బూరింపఁబడిన పద్యము
మ. బలవద్రాక్షసపాలకుండ వనుచుం బాటింప నా గొలకొం
డలచెట్లందుఁ జరించువేళ మగనిం దప్పించి తే నీతియే?
ఖలుఁడా! నీ విటు పొంచివైచుటలు నా కంజాక్షినీమాలముం
డలలో నుంచినఁ బూలదండ కడునెండన్ వాడినట్లుండదే?
మ. కదళీస్తంభమునందు నాళయుతమై కంజాత మింపొందె నం
దుదయంబై పవళించెఁ జంద్రుఁ డచటన్ బ్రోత్ఫుల్లరక్తోత్పలం
బొదవెన్ దత్సుమజాతయై యమున సర్వోర్వీధరంబందుఁ దాఁ
బడి నూఱై గగనంబుఁ గాంచె నిది యేభావంబు భావింపుఁడీ.
చ. పురుషవియోగికామినులు పొక్కుచు దూఱిరి మిత్తిగొంగనున్
ఉరగపుఁగామినిన్ రవికులోదధిచంద్రము డైన రామునిన్
గరువలిసూను నంతట నఖండపరాక్రమఁ డైన కీశునిన్
గరుడుని నింగిమానికముఁ గాంచనగర్భుని మాటిమాటికిన్.
