చతుర్థతరంగము
195
ఆజాణ సున్నమును దెచ్చి “యిదిగో తీసికొమ్మని” యీరీతిగాఁ జెప్పెనఁట.
క. శతపత్రంబులమిత్రుని
సుతుఁజంపినవానిమామసూనునిమామన్
సతతముఁ దాల్చెడు నాతని
సుతువాహనవైరివైరి? సున్నం బిదిగో!
చ. పలుకకపల్కరించుగతి పాడకపాడినరీతిఁ దేనియల్
చిలుకఁగ నవ్వకేనగినలీలఁ గనుంగొనుచున్నవారిక
న్నుల కతిసుందరంబయి మనోజ్ఞపుఁ జిత్తరువందు నున్న నీ
చెలువముఁ జూచి నేను నొకచిత్తరు వైతినిగాదె? కోమలీ!
ఉత్సాహ. ఐతినైదునైదునైదునైదునైదుగల్గినన్
భాతిగుమ్మతీలునైదు పంకజాస్త్రుఁ డేసినన్
జేతివై దెఱుంగనట్టి చీకుపోతు గూడునే?
నీతిమేతివైదువేని నీరజాక్షి! వేడుకన్.
క. వండిన దెండిన దొక్కటి
ఖండించిన పచ్చి దొకటి కాలిన దొకటై
తిండికి రుచియై యుండును
ఖండితముగ దీనిఁ దెల్పు కవియుం గలఁడే?
క. శిల్పవృక్షలతలఁ బుట్టిన
చెలువలు మువ్వురును గూడి చిడిముడి పడుచున్
తలవాకిట రమియుంతురు
సలలితముగ దీని నెఱుఁగు సరసులు గలరే?
క. శుద్ధకులజాత యొకసతి
యిద్ధరణిం దండ్రిఁ జంపి యెసఁగ విశుద్ధిన్
