| సీ. |
వనిఁ ద్రోయఁడే చంద్రవతిఁ గూఁతు రనక యుద్ధతి నాచికేతుమాతామహుండు
పినతల్లి యనక నిర్భేదింపఁడా మున్ను దితినిండుగర్భంబు శతమఖుండు
ప్రియకాంత యనక డుల్పింపఁడా రేణుకాతరుణియౌదల జమదగ్నిమౌని
బ్రాహ్మణి యని గణింపక తెంపుతోఁ బట్టి చంపఁడా భృగురాణిఁ జక్రపాణి
|
|
| గీ. |
నడతదప్పినయప్పుడె కెడపఁజెల్లు, బుధవితతినైన యతినైనఁ బొలఁతినైన
దయదలఁప నీకు నిటువంటి భయదబలత, మనుకుటిలశీల యబలయె మనుకులేశ.
| 76
|
| ఉ. |
నా విని యావినీతరిపునాముఁడు రాముఁడు కర్ణపాళియం
దావిబుధారి నారి గుణ మంటియు నంటకమున్న టంక్రియా
రావమునన్ ధనుర్గుణము రక్కసినొంచుట కెచ్చరింప ర
క్షోవిసరాంగశోణితముఁ గ్రోలియెఱుంగనికోల యేయుడున్.
| 77
|
| క. |
ప్రాణాహుతి గొనె నాశిత, బాణావలి యాతుధానభామినిపంచ
ప్రాణముల రావణాదిమ, కోణపసముదయము బుత్తికొనుటకు మొదలన్.
| 78
|
| క. |
తాటక నీగతి శరహతి, గీటడఁచి నిజాతఝాటకీర్తికవాట
జ్యాటంకృతి యగురఘుపతి, యాటోపముఁ జూచి పొంగి రమరులు నింగిన్.
| 79
|
| క. |
అంతటఁ గౌశికుఁడు గృశా, శ్వాంతికభృతజృంభకాదిశస్త్రనికాయం
బంతేవాసికి రామున, కెంతేవాసిగ నొసంగె నింద్రునియాజ్ఞన్.
| 80
|
| ఉ. |
కౌశికుఁ డస్త్రదేశికుఁ డొకానొకదేశము సత్యలోకనీ
కాశముఁ జూపి యోరిపువిఖండన కంటివె నైగమాంతవా
ణీశరణీభవన్మునిమణీఖని నీవని నాశరేందిరా
నాశకళాపటుండు కుహనావటుఁ డున్నజనైకపావనిన్.
| 81
|
| చ. |
క్షితి నుదయంబుఁ జెంది బలిగీమునకున్ వడి వేరువాఱి యు
న్నత మగురూపుఁ బూని గగనస్థలి లోఁగొని యచ్చటం దరు
ప్రతతి చెలంగు లోకపరిరక్షకభిక్షుకచర్యఁ గన్న యా
మతకరిపొట్టిదిట్టమహిమంబు విడంబ మొనర్చు కైవడిన్.
| 82
|
విశ్వామిత్రుఁడు యజ్ఞమునకుఁ బ్రారంభించుట
| వ. |
అని యిత్తెఱంగునం దరంగితామందమందాకినీవికచకనకారవిందమకరంద
నిష్యందమధురిమానర్ఘ్యంబును, సచిరసంకోచిత ప్రచురతరమార్గదైర్ఘ్యంబును,
|
|
