పుట:Chandrika-Parinayamu.pdf/155

క. ఆయతిపతి యాయెడ మ
న్మాయాగతి నెల్లఁ దెలిసి న న్గాంచి మనో
భూయఃపరికందళితమ
హీయఃప్రతిఘారసాప్తి నిట్లని పలికెన్. 134

శా. ఓరీ కిన్నర! యిట్లు పాపమతివై యుద్వృత్తి మౌనీశ్వరా
కారం బూని మందగనైకరతికాంక్షాయుక్తిచే మీఱి యౌ
రా రాఁ జెల్లునె యిప్డు నీవు పవిధారారూపశాపోక్తి దు
ర్వారేభాహితమూర్తివై పొడమరా వైళంబె యియ్యద్రిపైన్. 135

చ. అని ముని శాప మిచ్చిన భయంబు మనంబున నిండి యుండ న
య్యనఘుని పాదపద్మముల నయ్యెడఁ జయ్యన వ్రాలి భక్తిచే
కొని యిటు లంటి, నో నియమికుంజర! మీరు మహాగసుండ నై
నను ననుఁ బ్రోవ రయ్య కరుణాసదనం బగు మానసంబునన్. 136

మ. వనజంతూత్కరహింసనోగ్రతరదుర్వ్యాపారసంలబ్ధి మే
దినిఁ గన్పట్టు మతంగజారివరమూర్తిం బూని వర్తింప నో
ర్తునె యయ్యో మునివర్య యిప్డు నవకారుణ్యంబు నాపై ఘటిం
చి ననుం బ్రోవవె? పాపవే? మదుపలక్ష్యీభూతశాపోక్తికన్. 137

తే. అన దయామయమానసుం డగుట మౌని
మామకీనోక్తి నిజ, మైన మయుకులేంద్ర!
వర్షపంచకము హరీంద్రభావ మూని
యంత నీరూప మందెద వనుచు ననిచె. 137

చ. అనిచిన నేను నమ్మునికులాగ్రణికిం బ్రణమిల్లి మన్మనో
మనసిజశాంబరీకులచమత్కృతి యెంతకుఁ దెచ్చె నంచుఁ బా
యని పెనుచింతతోఁ గలఁగ నాంతర మేనటు వాసి యీవినూ
తనమణిమండపోత్తమము దారునఁ జేరి వసించి యున్నెడన్. 138