112 బిల్వమంగళ [అం 5
అనుతాపవహ్నిచే ♦ తను దగ్ధమయ్యె,
ప్రేమాంకురం బెట్లు ♦ పెంపొందుదీన? నిది
ఆర్పింప కృష్ణునకు ♦ నర్హ మయ్యెడునా?
లేకున్న దయజేసి ♦ నాకు బోధింపుమా
ఏ తెరంగున్నదో ♦ ఏర్పరచి తండ్రి!
పాత్రత యబ్బ గో ♦ పాలునిదయకు నే
డైహికమందు నా ♦ కరుచి జనియించె!
సోమ - అమ్మా, నేను దీనుడను, హీనుడను, నీ కేమి యుపాయము జూపగలను? ఈపురముననే బిల్వమంగళుడను సిద్ధుడున్నాడు. అతని శరణు వేడితివా, తరణోపాయము తప్పకుండా చూపగలడు.
చింతా - అయ్యా! మీరు నాకు గురువులు-ఉపాయముందని విన్నతోడనే నా కాశ కలిగింది, కాని నేను మహా పాతకిని, ఆతని యెడ నెన్నో అపరాధము లొనర్చినాను.
సోమ - సంకోచింపకు. ఆతడు పరమయోగి, అపరాధములను లెక్కచేయువాడు కాడు.
చింతా - నా దురదృష్టమువల్ల మీ యుపదేశము విఫలము గాకుండుగాక! ఆత డెక్కడ నున్నాడో సెలవిచ్చెదరా? ఇక్కడికి వచ్చినప్పటినుండీ వెతుకుతూన్నాను, దర్శనము కాలేదు.
పిచ్చి - నేను చూపిస్తాను రా. నీవు నాకూతురివి కనుక నిన్ను నీపతి కర్పించుతాను. ని న్నక్కడ విడిచి పోయె
