108 బిల్వమంగళ [అం 5
ఉరులజిక్కియు స్రుక్కి ♦ ఉరుమనో ధైర్య
మును విడనాడి, సత ♦ మును నిన్ను గొల్చి,
భ్రాంతులై, వ్యామోహ ♦ ధ్వాంతమున బడిరి.
శఠుడవు నీవు వం ♦ చకుడవుగాన,
మొదలంట ఖండింతు ♦ సదయులను నింక
వంచింపనేరవు ♦ క్రించుదనమునను;
పాపంబు తొలగ గో ♦ పాలుని కరుణ
వర్షించు, చేకూరు ♦ హర్ష మనిశంబు,
నినుద్రుంప జను పాప ♦ నిచయ, మటుపైని
పతితురాలని బ్రోచు ♦ పతితపావనుడు.
(గోపాలుడు వచ్చును)
గోపా - చాల్చాలు! కేశపాశము నేల ఖండిస్తావు? వద్దు, వద్దు.
చింతా - ఎవ్వ డీ బుడుతడు? వీనిని చూస్తే కళ్లు చల్లనౌతున్నవి.
గోపా - నీవేనా కృష్ణనామస్మరణ చేసినావు?... మాటాడవేమి?...నేనుపోతాను.
చింతా - నీ వెవడవు?
గోపా - నీకు మర్యాద తెలియదు. "ఎవడవు నాయనా?" అనవలెను...అప్పుడు నీతో మాటలాడుతాను.
చింతా - ఎవరి బాలుడవు నాయనా? నిన్ను చూడగానే నాహృదయమున దడ పోయి మనస్సు కుదుటబడ్డది ....ఒక్క