పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/251

190

భోజరాజీయము ఆశ్వా 6

వ.⁠

ఏ మే మీ గ్రుడ్లు దింటయుం గాక గూ డెక్కి కూసెద వీ వేశ్యయు దాసియు నీకన్నుల కెంత ప్రియ మయన నయిరి కాక నాకు సవతుగా నిట్లు పలుక నెట్లు నో రాడె? నీవు నన్ను వరించునప్పు డన్యకాంతాసంగమంబు సేయకుండు టకును, నన్ను వదలకుండుటకునుం జేసినశపథంబును గాదు పఱచితి, పాపకర్ముఁడా! నీవు శుద్దాత్ముండ వైన నిన్ని యలజ ళ్ళేల వచ్చు' నని నిషేధించి పలికి యంత నిలువక.

⁠ 98

క.⁠

'విందుము బొంకెడుపురుషునిఁ జండాలుం డనఁగ నీవు క్షత్రకులుఁడవై యుండియు బొంకితి గావునఁ జండాలత నొందు' మనుచు శాపం బిచ్చెన్.

⁠ 99

క.⁠

అన వంజరుండు 'వనితా! నిను గదిసిన నట్ల యగుదు, నీవును ననుఁ జే రిన నట్టులు కావలదే' యనుచుం బ్రతిశాప మిచ్చినట్లుగఁ బల్కెన్.

⁠ 100

ఆ.⁠

పలికి తపము సేయుతలఁపున వనభూమి కరిగె, నదియు నొక్కయడవి కరిగెఁ; జూచి వేశ్య వనరుచును బోయె నింటికి దాసి తనదు వెంటఁ దగిలి రాఁగ.

⁠ 101

వ.⁠

మఱియుఁ గొంతకాలంబునకు నొక్కనాఁ డవ్వంజరుండు నిజానుష్ఠానంబులు దీర్చి వన్యఫలంబు లనుభవించునప్పు డం దేమి విశేషంబు సోఁకెనో మస్త కంబు మొదలుకొని సకలావయంబులందును నొక్క పొర యూడి సర్పంబు కుబుసం బూడినట్లైన షణ్మాసమాత్రబాలుండై బాలలీలల మెఱయించుచుండ నంత నతనికాంతయు దైవవసంబున నాపైత్రోవ నరుగుచుండి యతనిం బొడగని వీఁ డెవ్వరివాఁడో, వీని తల్లిదండ్రు లెట్లే మైరో, యామిషార్థంబు పక్షిరాక్షసులం దెవ్వ రేని వీనిం గొని పోయి పోయి చేతప్పి పడవైచిరో, కాక యిందు రాకకుం గారణం బేమి యని నలుదిక్కులం బరిచరించుచు నెత్తు కొని యురంబున నొత్తుకొని.

⁠ 102