పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/234

వంజరుని కధ

173

సీ.⁠

'ఏము ధర్మస్థితి యెఱుఁగనివారమే        మామాట నీకు నమ్మంగఁ దగదే మీతండ్రి మమ్ము నేరీతి మన్నించు నీ        వును నట్ల కాఁ గనుఁగొనఁగఁ దగదె ప్రార్థితంబుగఁ జేయుపని దోష మనిపింప        నేల యీవలవనిజోలి నీకు నంతియ వలసిన సంతతి వడసి రా        ష్ట్రమునకుఁ బుత్రుఁ బట్టంబు గట్టి

⁠

తే.⁠

పిదపఁ బోయిన నడ్డపెట్టెదమె రాజ పుత్ర!' నావుడు వీరు చెప్పుట హితంబు గానఁ బోవుట గాదని కడఁకతోడఁ గాశి కెదు రుండి కృతనమస్కారుఁ డగుచు.

⁠ 242

క.⁠

'క్రమ్మఱఁ బనివినియెదఁ జు మ్మమ్మ! భవత్సేవ' కనుచు నచ్చపుభక్తిన్ మమ్ముఁ దలంచుచు నాత్మపు రమ్మునకుం జనియె వంజరప్రభుఁ డెలమిన్.

⁠ 243

వ.⁠

ఇట్లు చని సితదత్తమహీభర్తకుఁ బితృకృత్యంబులు యథోచితంబుగా నొనర్చి యొక్కపుణ్యదినంబునఁ బుణ్యనదీజలాభిషేదనపురస్సరంబుగాఁ బట్టంబు గట్టు కొని యప్రతిహతప్రతాపంబు దీపింప ననేకవర్షంబులు భూమి యేలుచు భామిని యను కామినియందు నుగ్రలోచనుం డను నుదగ్రపరాక్రముం డగు కొడుకుం గని వానిమీఁద సకలసామ్రాజ్యభారంబును బెట్టి నన్ను దర్శించి తపోవనంబు నకుం జనియె.

⁠ 244

మ.⁠

అని సిద్ధుం డల భోజరాజునకు ని ట్లైతిహ్యముం జెప్పె నం చనసూయాతనయుండు చెప్పిన మహుం డానందము బొంది మో డ్చినకే లౌఁదలఁ జేర్చి నమ్రుఁ డయి 'తండ్రీ! యేఁ గృతార్థుండ నై తి నెఱింగింపఁ గదే తదుత్తరకథల్ తెల్లంబుగా' నావుడున్.

⁠ 245

చ.⁠

త్రిభువనవంద్య! దానవసతీగళమంగళసూత్రభంగ! ది గ్విధుసముదాయసేవిత! రవిద్విజరాజసునేత్ర! సర్వలో

⁠