పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/194

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పావకలోముని కథ

133


చ్చిన ద్రోహిమాట నిక్కం
దిని ననుఁ గోపించి తిప్పు డైనఁ దెలిసెనే.'

155


క.

అనవుడు ముడివడు బొమ్మలుఁ,
గనలెడుకన్నులును, నదరుకటములు, నెగఁబా
ఱినమీసలునై యతఁ డి
ట్లను భటులం గుంభిఁ జూపి యౌడు గఱచుచుచున్.

156


సీ.

'ఈ పాపకర్ముని నిప్పుడ కొనిపోయి
       పూరివెంటులు చుట్టి పురముచుట్టు
ద్రిప్పి తోఁకొనివచ్చి తెకతెక నుడి కెడి
       యుక్కుఁగంబముతోడ నొత్తిపట్టుఁ,
డినుపరాగోలల నిఱికించి యంతతో
       నన్యకాంతోపగూహనసుఖంబు
పైఁబడి కోరిన ఫలము చేసేఁతన
       మనసారఁ గన్గొను' ననిన నతని


తే.

తెగువఁ జూచి యనుమతీవల్లభుఁడు 'వీని
నిట్లు సేయకున్న నేమి దప్పె?
ధరణిపతులు చేయు దండనంబునకంటెఁ
దక్కువయ్య! జమునిదండనంబు?

157


వ.

కావున వీనిని మీదేశంబునుండి వెడలఁదోలుటయ చాలు, చంపనీ' ననిన నజ
వక్షుం డల్లునిమాటమెయి నట్ల చేసె.

158


ఉ.

అంతఁ బతివ్రతాగుణమహత్వముఁ జూచి సురల్ ప్రమోదిత
స్వాంతత యొప్పఁ గ్రొవ్విరులవాన గురించిరి భామమీఁద, ది
గ్ధంతిసమానబాహుబలగర్వితుఁ డాశిఖిలోముమీఁద, ని
శ్చింతులునై కనుంగొని రశేషజనంబులు నవ్విశేషమున్.

159


తే.

అప్పు డజవక్షుఁ డిరువుర నందలముల
మీఁద నెక్కించుకొని యప్రమేయవిభవ
మొనరఁ గొనిపోయి యొక పుణ్యదినమునందుఁ
బెండ్లి సేయుడు నిశ్చలప్రేమతోడ.

160