పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/177

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

116

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 5


క.

అమ్ముగ్ధ సొలసి పల్కిన
'నమ్మక నీ రేమి బ్రాతి యటు నా ల్గడుగుల్
రమ్మా డస్సితి ననక ధ్రు
వమ్ముగ నీ మనసు పట్టువాఁడ లతాంగీ!'

42


క.

అని కైదువుఁ బరిఁ జించుచు ?
ననువరి గద రన్న కుంభి యని నీతిజ్ఞుల్
విని మెచ్చవలదె పదకముఁ
గొనియె నతఁడు, నాకు దీనిఁ గొను టనుచితమే.

43


తే.

నాకు బాలకి, రెండును నాఁచికొనిన
నేల పోనిత్తు? నెట్లైనఁ బాలు గొందుఁ
గాక, యని మల్ల చఱచుచుఁ గనరు ముట్టఁ
బలుక నక్కుంభిఁ జూచి యా జలజనయన.

44


ఉ.

గమ్మన కన్నునీ రొలుకఁగా నపు డిట్లనుఁ 'బాపకర్ముఁడా!
నమ్మితిఁ గాక నీ విటులు న న్నడకించుట యె ట్లెఱుంగుదుం
బొమ్మని యాతనిం దొలఁగఁ బుచ్చితి నీళులపేరు చెప్పి, నన్
బిమ్మటఁ దెచ్చి కాఱడవిఁ బెట్టితి నీ కిది మిత్రధర్మమే?'

45


మ.

అని శోకాకులచిత్త యై పలుకఁగా నక్కుంభి 'యే లమ్మ! న
వ్విన నీ వీక్రియ నెగ్గు పట్టెదవు? నే విశ్వాసిఁ జుమ్మమ్మ! నీ
వనుమానింపక వేగ ర' మ్మనుచు మిథ్యాలాపము ల్పల్కఁగాఁ
గని యత్యుగ్రపురక్కసుం డొకఁడు వీఁకన్ వచ్చె నచ్చోటికిన్.

46


ఉ.

వచ్చి యనర్గళస్ఫురితవైర మెలర్పఁగఁ 'బోకు పోకు నీ
వెచ్చటి కేఁగె దింక నిను నిప్పుడ యుక్కడఁగింతు' నంచు వా
పుచ్చి యదల్చుచున్ గనపభూజమునం దనుజుండు వేయఁగాఁ
జొచ్చిన గుంభి దా మరలి చూడక పాఱె మహారయంబునన్.

47


వ.

అట్టు పాఱిన దైత్యుం డత్తెఱవ నెత్తికొని నభశ్చరుండై యరిగె.

48


ఉ.

రావణుబారిఁ జిక్కిన ధరాసుతచాడ్పున భీతి నొంది వా
పోవుచుఁ బోవుచు న్నృపతిపుత్రునకుం దన పోక చెప్ప భూ