పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/161

100

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 4

క.⁠

అని దనుజుఁడు ధట్టించిన వనజానన పల్కు 'నంతవాఁడవు గాదే నిను నిప్పుడు గాదంటినె విను యుక్తాయుక్తపదవివేకము వలదే.

⁠ 138

క.⁠

ఆరయఁ బెద్దలు దుష్టా హారము గొన రెట్టిచోట నవ్విప్రునితో నారీతిఁ బల్కి బొంకిన నీరోఁతశరీర మెట్టు లిం పగుఁ జెపుమా.

⁠ 139

ఉ.⁠

ఆతనిపాలి కేఁగి యనృతాహ్వయదోషముఁ బొందకుండ సం ప్రీతునిఁగా నొనర్చి సుచరిత్రత యొప్పఁగ నిందు వచ్చి ని ష్పాతక మైన మే నొసఁగఁ బంచిన వేడ్క భుజింతు గాక ధ ర్మేతరు నట్లు నీ కిచట నేటికి నిట్టి వృధా వివాదముల్.

⁠ 140

చ.⁠

అనవుడు దైత్యుఁ డి ట్లనియె 'నాడినయట్టుల చేయువారలుం, బనివడి మున్ను గొన్నటుల పైకొని యప్పులు దీర్చువారలుం, బొనరిన మేలుగీడులకుఁ బొంగక క్రుంగక యుండువారలున్ మనుజులలోన నుత్తము; లమర్త్యులు మెత్తురు తచ్చరిత్రముల్.

⁠ 141

ఆ.⁠

అట్టిమనుజు లుర్విఁ బుట్టరు, పుట్టిర యేని నెందుఁ దఱచు గానఁబడరు, వెల యెఱుంగరాని విపులార్థరత్నము లుదధియందు నొదిగి యున్నయట్లు.

⁠ 142

వ.⁠

కావున సూనృతవ్రతనిరతు లగుట దుర్లభం బదియును గాక.

⁠ 143

క.⁠

బొంకుల కెల్లను మూలము పంకజముఖు, లట్టినిన్నుఁ బాటిగఁ గొనినన్ గ్రుం కిడి యరుగుదు [1] గా కీ వంక మరలి చూచిచేర వాలాయంబే.'

⁠ 144

వ.⁠

అనినం జిఱునవ్వు నవ్వుచు నవ్వనిత యి ట్లనియె.

⁠ 145

1. గా కే