పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/124

పుష్పగంధికథ

63

⁠

నెలనాగ నూగారు నేర్పడి కడు నొప్పెఁ        బంచబాణుని మీనుపడగ యనఁగ ముదిత లేఁజన్నులు మొన లెత్తి బలసె నం        గజుఁ డేలు మేటిదుర్గము లనంగఁ గన్నియనిడువాలుఁగన్నులు మెఱుఁ గెక్కె        నతనుని క్రొవ్వాఁడి యమ్ము లనఁగ

⁠

ఆ.⁠

నతివనడపు మెఱసె రతిరాజుసాధన గతు లనంగ, విమలకమలనేత్ర పలుకు లమరె భావభవు మంత్రసారంబు లనఁగ నాడునాఁటి కందమగుచు.

⁠ 34

క.⁠

ఆ నయనము లా నునుఁగురు లా నగుమొగ మా మృదూక్తు లా గాంభీర్యం బానడుపు లా విలాసము లా నెలఁతకె యొప్పు నొరుల కలవడ వెందున్.

⁠ 35

ఆ.⁠

అంత నత్యంతరూపసత్కాంతులందుఁ బువ్వువిల్కానిఁ బ్రోచు నా పుష్పగంధి జవ్వనముతోన నిలఁ గల యవ్వనంబు లెలమిఁ బొంద వసంత మి ట్లేఁగుదెంచె.

⁠ 36

ఉ.⁠

అట్టి వసంతవేళఁ గుసుమాపచయోత్సుకబుద్ధి నెమ్మదిం బుట్టఁగఁ బుష్పగంధి తనబోఁటులు దానును బూర్ణచంద్రు తోఁ బుట్టినయట్టి కాంతిగల ముద్దుమొగంబు నెలర్ప నందెలున్ మట్టెలు దట్టమై చెలఁగ మందగతిం జని యవ్వనంబునన్.

⁠ 37

ఉ.⁠

కంతుని పూజ సేయుదము కాంచనపుష్పచయంబు లీవు, సే వంతులు నీవు, నీవు విరవాదులు, పొన్నలు నీవు, నీవు వా సంతిక, లీవు గొజ్జఁగులు, చంపకమంజరు లీవు దెమ్ము, మా వంతు సరోరుహంబు లని వావిరిఁ గోయఁదొణంగి రందఱున్.

⁠ 38