పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/123

62

భోజరాజీయము ఆశ్వా 3

⁠

య్యంకిలి దీర్ప కున్నె' యని యందఱుఁ జెప్పినఁ జింత దక్కి యా పంకజపట్టణాధిపుఁడు బాలకిఁ జూచి కృతార్హకృత్యుఁడై.

⁠ 28

వ.⁠

పట్టణం బలంకృతంబు సేయించి భూసురాశీర్వాదంబులతోఁ బుణ్యాహంబు చేసి పుష్పగంధి యను [1]నామంబిడి సుఖం బుండునంత దాదులు పెనుప శైశవవినోదంబుల ముద్దు సూపుచు నాపుష్పగంధి రూపవిలాసవిభ్రమంబుల జిగి దళుకొత్తఁ బెరిగి చెలికత్తియలం గూడి బొమ్మపెండ్లిండ్లు సేయుచు భాగ్యప్రదంబు లగు నోములు నోముచు మఱియు వివిధవిహారంబులు సలుపు చుండ నిజపుత్రీలాలనలాలసుం డగు నమ్మహీనాథుండు తద్వయోరూపంబు లకు ననురూపంబులగు విద్యావిలాసంబు లభ్యసింప నియోగించిన.

⁠ 29

ఉ.⁠

భారతి యొండె నొండె నల పార్వతిగాని తలంచి చూడ నీ నీరజనేత్ర యొక్క ధరణీపతిపుత్రికమాత్ర గాదు వో ధారుణి నంచు సజ్జనకదంబము మెచ్చఁగ, సాక్షిభూత యై చేరి గురుండు చెప్ప నతిశీఘ్ర మెలర్ప గ్రహించె నేర్పునన్.

⁠ 30

క.⁠

పాటయుఁ జదువును, వ్రాతయు, నాటయు, వాద్యంబు నాదియగు విద్యలకున్ మేటి యని పొగడఁ దగియెడు పాటిగఁ దా నభ్యసించె బాలిక పేర్మిన్.

⁠ 31

వ.⁠

అంత నొక్కనాఁడు దనకూఁతు విద్యావిశేషంబులకు సంతోషంబు నొంది గాఢాలింగనంబు చేపి మస్తకంబు మూర్కొనుచుం దొడపై బెట్టుకొని తన మనంబున.

⁠ 32

ఉ.⁠

పెంపు దలిర్ప నీతరుణి పెండిలి చేసితిమేని నల్లునిం జంపును బ్రహ్మరాక్షసుఁడు, చాలము తద్దురవస్ధ యేము మీ క్షింపఁగ; నింక మాకుఁ బరికింపఁ దనూభవయుం దనూజుఁడున్ సొం పెసలారఁగానిదియ చు మ్మని నిశ్చితవృత్తి నుండఁగన్.

⁠ 33

సీ.⁠

బాలికజఘనంబు ప్రబలెఁ దోరంబుగ        వెడవిల్తు నేకాంతవేది యనఁగ

⁠

1. నామకరణంబడి