ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 3]
39
భారత రమణి
మాన--అప్పు చేసి
దేవే--అబ్బ ! ఎంత సులభమైన మార్గమును జూపితివి! అప్పు నీ విచ్చెదవా?
మాన--నేనా? సరి సరి, ఎవరినైన అడుగుడు.
దేవే--ఎవరి నడుగుమందువో దయచేసి చెప్పుము, నా కమితోపకార మొనర్చిన దాన వగుదువు, నాకు ప్పెవ రిచ్చెదరు?
మాన--ఏమి మీ అన్నగారి నడుగకూడదా?
దేవే--అన్నగారినా! (నవ్వి) అన్నగారు అప్పిచ్చెదరా! నాకు!
మాన--తమ్ముడు కష్టముల పాల బడుచున్నప్పుడు తగిన సాయ మన్నగారు చేయరా?
దేవే--ఇది కలికాలమని మరచితివా? కాంతామణీ
మాన--అడిగి చూడుడు
దేవే--ఆ ముచ్చటయు తీరినది. పరాబవ మయినది.
మాన--ఇక నేమి సాధనము?
దేవే-- సాధనమా? ఎటుచూచినను సాధనమును చూపు వారు కానరు, అంతట నిశ్శబ్దము- నీరసము- నిబిడాంధకారము !
మాన-- అట్లైన ఈ పెళ్లి నిశ్చితమే?
దేవే-- మన మిద్దరమును దానిని కని, లాలన పాలనలు చేసి, విద్యాబుధుల చెప్పించి, అ బంగారు బొమ్మను