ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 1]
151
భారత రమణి
లాగుకొన జూచును.)
కేదా-- ఆ ! ఉపేంద్రా! కాగితము లాగెదవా! (కర్రచూపి) నెత్తి బద్దలు కాగలదు, జాగ్రత్త!
దేవే--మా అన్న దగ్గర నున్న వీలో!
యజ్నే--అది కల్పితము. మీఅన్న మిమ్మందరిని! మోసగించెను. నిజము నె నెఱుగుదు.
దేవే--అన్నా!
కేదా-- బెల్లము కొట్టిన రాయివలె అల్కవేమి?
ఉపే-- యజ్నేశ్వరా! నా కొంప గూల్చితివి! ఇది నీకు తగునా?
యజ్నే--నీకిది వింతగా నున్నదా...ఔబ్య్ వుంతయే ఇన్నాళ్ళు నీచుడు వంచకుడుగా నున్నవడు ఇంతలో ధార్మికుడగుట వింతయే!
కేదా--సిరా, కలము, కాగితము కావలయు. వేగము! వేగము!
సదా-- ఎందుకు?
కేదా--చల్లరి పోవును. దేవేంద్రా! కాగితము, కలమును లేవా!
దేవే--లేకేమి!... ఇదిగో!
కేదా-- ఉండు ముండుము. వ్రాసి యుంచుట మంచిచి. కోపోద్రేకమున మఱతు నెమో!... ఇదిగో.. ఈ...శ్వ...రో...స్తి (అనివ్రాసి గోడకంటించును) సరిగా నున్నదా
