పుట:Bharata RamMani, Sripada Kameshwara Rao.pdf/124

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 7]

119

భారత రమణి

ఎట్టిదారునకృత్య మొనర్చుటకైన వెనుదీయడు...ఏల నాపై నెర్రబారి చూచెదవు?

వినో-- అయ్యో! నరకము ! నరకము!

యజ్నే-- జాగుసేయక రమ్ము

వినో-- అబ్బా! హా దైవమా, నా కేదిదారి?

యజ్నే-- నేనుఇ చూపద రమ్ము...(చేయిపట్టుకొనిన తోడనె ఆమె మూర్చిల్లును)

యజ్నే- ఏమిది! ఆ తెలిసెను. పిత్రువ్యుడు పెద్దవాడు.. ఇట్లొనప నెంచునా? పాప మీముగ్ద యీమాత్రము బావింప లేకపోయె. దనమాహాత్మ్యమిది. దాత్రినంతటిని తాఱుమాఱు చేయగలదు. రక్త మాంస సంబంధముతొ దానికి పనిలేదు... కాంచనము కన్న కాంత ఘోరతరము. (విణొదినిని చూచి) స్త్రీలు కమనీయగత్రలు, మనోహరిణులు, గావున లోకమోహినులు... రిపుగ్ణమున కామము మిక్కిలి బలిష్ఠము. తుఫాను కన్న దుర్దమము, ఆవలముకన్న అవార్యము పిడుగుకన్న దృఢము, మహమారికన్న మమతాశూన్యము; హింసకన్న అంధతరము, లొభముకన్న అతృప్తతరము-- ఈ సంగతుల నెల్ల జనులు వినుచుందురు. కనుచుందురు. దీనిమూలమున ఎన్ని రాష్ట్రములు నశించెను. నిరతిశయబలశాలురగు సుందోపసుందులు దీని మూలముననేకదా సమసిరి. అనన్యసామాన్య మహిమోపేతుడు, ఆపదల హ్మయు నగు విశ్వామిత్రుడు దీని