ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 6]
113
భారత రమణి
- ఆ ర వ రం గ ము.::
(రాజమార్గమున మానద)
మాన-- దారిపొడుగున అడుగుచు ఇంతచ్వరకు వచ్చి తిని జైలు ఇటేయున్నదట, కాని నన్ను అందులోనికి పోనిత్తురా? మనసు విరిగి యిల్లు వెడలి వచ్చితిని, ఇప్పుడేమి చేయుదును, భగవంతునిపై భారమువేసి కాలు సాగించెదను జే! పరమేశ్వరా!
(కేదారు డెదురుగా వచ్చును.)
కేదా-- ఇదేమి వదినా! ఒక్కర్తెవు ఎట పోవుచున్నావు?
మాన--నాబిడ్డను చూచుటకు, చెఱసాల ఈవైపుననే కదా? నాకొడు కక్కడ నున్నాడు, వాని జూచుటకు పోవుచున్నాను.
కేదా--ఆడదానవు, అక్కడి కెట్లు పోగలవు? నిన్ను వెళ్ళనిత్తునా? నేనిప్పుడే వానిని జూచివచ్చితిని. సుఖముగా నున్నాడు.
మాన--నీవు చూచితివా? నాతండ్రి సుఖముగా నున్నాడా?
కేదా--ఆహా! సుఖముగా నున్నాడు, నీవింక మరలుము, నిన్ను మీయింటికి తీసుకొని పోయెద.
మాన--నేనిక నక్కడికి పోను.
