పుట:Bharata RamMani, Sripada Kameshwara Rao.pdf/117

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
112

[అం 3

భారత రమణి

నాకొకసారి జ్వరము వచ్చినది. మూడురోజు లొకతీరున హెచ్చినది. నాల్గవనాడు కాని వైద్యుడు రాలేదు. నాఅదృష్టము వలన నాడి ఆడుచుండబట్టి బ్రతికితిని గాని, లేకున్న ఇంతకాలము జీవించి యుండక పోవుదును, నీ విక్కడ కక్కా అని పిలిచియుండవు.

మహే-- గానుగ మాట?

కేదా--వెర్రివాడా! దానివలన దేహముగట్టిపడును. పెక్కుమంది ప్రొద్దుల్టనే అటు ఇటు తిరుగుచుందురు, దేహారోగ్యమునకే కదా? నాకు నాల్గుసారు లీగానుగను తిప్పినచో శరీరము గట్టిపడుటయే కాక చమురు దిగును. నీవు దీనికి చింతింపకు, నీకండరములు పొంగి శరీరము దృడమగును. రోగమి నీ చెంత రాదు.

మహే--బాగు బాగు

కేదా-- ఇచటినుండి పోయినవెన్క ఎముకలు బైట పడును. ఓపిక పట్టుము. నిజమని నీవే అందువు. చెఱసాల స్వర్గమే!

)(చెఱకాపరి వచ్చును)

చె॥కా-- కేదారా ! వెలపల రమ్ము.

కేదా--గదధరుడు, కిశోరుడు, హరిపడుడు (వెళ్లును)