[అం 3
భారత రమణి
నికై జరిపిన చర్యకు సొమ్ము సదానందనకు నీవు పంపలెదా? తెమ్ము నా సొమ్ము.
మాన--ఎంత అపకీర్తి ముచ్చట! నేను చేసితినే అనుకొనుడు, వాడు మాసుడు కాడా?
దేవే-- ఏమో? ఆచర్చ యిపుడేల? కాని రక్షించుటకు నాసొమ్మేల వ్యయముచేసితివి? తాతలనాటి యిల్లు-- నానినాము, నాపరము నాఆత్మ-- అమ్మి కూడబెట్టిన ధనము నా సొమ్మిమ్ము
మాన-- అట్లయిన ఇది వినుము. కుర్రవాని చెర బాపుటకు సదానందునకు నే పంపినసొమ్ము నా పుట్టింటివారు నాకు పెట్టిన నగలను తాకట్టుపెట్టి తెచ్చితనది. కాని అందు ఒక కాసైన మీ సొత్తుకాదు. ఇది సత్యము. మీరు నాపై నారోపించిన దొంగతనమును అపదూరును నేను పాటి సేయను. మీకు చిత్తవిభ్రమము కలిగియుండుటచే మీమాట మీకే తెలియదు, (ఏడ్చును)
దేవే-- నన్ను కన్ను మొరగ చేయజాలవు. ఏడ్పు మీ కశిక్షముగా అలవడును. కావలయునన్నప్పుడు కన్నులనుండి కన్నీరు పారజేయుదురు. నాకడ నీజిత్తులు చెల్లవు. సొమ్ము నిమ్ము, లేనిచో--
మాన-- లేనిచో--
దేవే-- నిన్నెమియు ననను. ఇంటినుండి వెడల నడిపదను. ఇంటిదొంగనుంచుకొనుటెట్లు?
