తత్స మ ప్ర, కరణ ము. 423 (ము) ; ఉద్ధర్ధా)రణ(ము) ; సంబోధన(ము) ; ఉద్బోధన(ము);
- )ఉద్వీకణ(ము); సమి"కణ(ము) ; నిరీక్షణ(ము ; (مكة)كة كوكة ( رئق గూహన(ము) ఉత్సాహ(ము) = ఒక పద్యము ; ఉపన(ను), ఉద్వాస న(ము) ; ఉద్వేజన(ము) ; ఉద్వేష్టన(ము) ; ఉన్మీలన(ము) ; ఉపగూహన(ము); (es, ఉప, رف ارتقا సం,) పాదన(సు); ఉపబృంహణ(ము) ; ఉపసర్పణ(ము); ఉప సర్ధన(ము) ; ಕೊಲ್ಲ oఫున (ము) ; బౌపా సన(ము) ; కుంకుమ(ము) (కుంకుము, అనియునగును) ; గర్ధన(ము) ; ఖేలన(ము) ; ఐషణ(ము) ; చోదన(ము) ; చరిత(ము) ; చరిత్రు(ను) , చిహ్న(ము) ; తర్జన(ను) ; దూషణ(ము) ; నిర
సన(ను) ; నిరాకరణ(ము) ; నిరూపణ(ము) ; నిర్ధారణ(ము) ; నివారణ(ము) ; పారాయణ(ము); ప్రచ్ఛాదన(ము); బోధన(ము) ; భర్జన(ము); రక్షణ(ము) لابت الروايا ". వర్ధన(ము) ; వాదన(ము) ; స్థాపన(ను) 5 విజృంభణ(సు) ; స్ఫురణ(ము) ; స్మరణ(ము), మొదలైనవి. (4) కొన్నియెడల పదాంతాకారమువై నుత్వము నై కల్పిక ξύδολίς జేరును. ఉదా: శరణము, శరణు వెుదలయినవి. (5) కొన్నియెడల నీ యుత్వముపై నువర్ణము బహుళముగ నగును. ఉగా : అంతరము, అంతరువు మొదలయినవి. 6) కొన్ని శబనుల తుది మునగ నునకు లోపము గలిగి , సీ. వదా ( ) Q,“宏 &ᏉᏯ 3 ارتقنيا) వము రాదు. ఉదా: ఉన్నను నము, ఉన్మధనము, ఉపనయనము, ఉపాకరణము, ఉపాయనము, మొదలయినవి. ,8 s-oحه II ও তত তে০৩ওঁ స్త్రీలింగ శబ్దములు. ওক্তত তে০Oওঁ శబ్దములన్నియు సాధారణముగ సంస్క_ ృతమున స్త్రీలింగ ములు. అవితత్సవుము లగునపుడు వాని తుది ఘ మునకు హ్రస్వము కలు గును. ఉదా: రనూ, రవు; శాఖా, శౌఖ; విద్యా విద్య మొదలయినవి. (e) మహద్వాచకములు, సంస్కృతమున నా కారాంత మహద్వాచక శబ్దములు లేవు. (ఆ) మహతీ వాచకములు, ఆకారాంత మహతీ వాచకముల తుది దీర్ఘ మునకు హ్ర, గును. ఉదా : రనూ, రవు; ఉనూ, ఉవు; భావూ, భౌను పాయిగ. స్వము కలు
