Jump to content

పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/433

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

దేశమును ప్రేమించుమన్నా, మంచి అన్నది పెంచుమన్నా
వొట్టిమాటలు కట్టిపెట్టోయ్! గట్టిమేల్ తలపెట్టవోయ్!


పాడిపంటలు పొంగిపొర్లే, దారిలో నువు పాటు పడవోయ్
తిండి కలిగితె కండ కలదోయ్, కండ గలవాడేను మనిషోయ్!


యీనురోమని మనుషులుంటే, దేశమేగతి బాగువడనోయ్?
జల్దుకొని కళలెల్ల నేర్చుకు, దేశిసరుకులు నించవోయ్!


దేశాభిమానం నాకు కద్దని వొట్టిగొప్పలు చెప్పుకోకోయ్,
పూని యేదైనాను వొకమేల్ కూర్చి జనులకు చూపవోయ్!


ఆకులందున అణగి మణగి కవితకోవిల పలకవలెనోయ్,
పలుకులను విని దేశం దభిమానములు మొలకెత్తవలెనోయ్!


ఈగీతములలో రసికమానసముల లోతులు కదలించు శక్తి యంతగా లేకున్నను, దేశీయులను మేలు కొలుపగలరక్తియేదో యున్నది. మరల, నీ దిగువ గేయము పాడుకొనుడు కొంత యెదలోతులకు జొచ్చుకొను గుణ మీ పాటలో నున్నది.


ప్రేమ పెన్నిధి, గాని యింటను
నేర్ప రీకళ, ఒజ్జ లెవ్వరు
లేరు, శాస్త్రము లిందు గూరిచి
తాల్చె మౌనము, నేను నేర్చితి
భాగ్యవశమున కవులకృపగని;
హృదయమెల్లను నించినాడను