పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/12

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ల్వని యది నిశ్చయం; బిక నిలాస్థలి నీయుభయైక నిష్ఠ బం
ధన బరమార్థ మీకృతిగదా, యొకకొంతకు గొంత నిల్చినన్.

ఏమో ! యీ కృతి యంతశాశ్వతమటోయీ ! యందురా, కాదుకా
నీ, మాధుర్యధురీణ కావ్యరచనా నిత్సోత్సవ శ్రీ కళా
ధామల్ నూర్వురు పెంచు నీయమృతగాథా జ్యోతు లీనాటితో
నే, మిన్నందియు నట్టి "మందకొడు" లౌనే, యెట్టు లూహించినన్.

' ఇది యి ' ట్లని పేర్కొనగా
గుదురని యొక కదలి పోని గూఢాశయ మె
య్యదియో నను గదలించెడి-
నదిగో, మాతామహార్పణాభిలషితమై.

అంబరములు తొడవు లగ్రహారమ్ములు
సంచకార మభిలషించలేదు ;
వ్రాయ దోచి వ్రాసి - బ్రహ్మార్పణైకతా
త్పర్య మదర సుకృతి తాత కిడెద.


సమర్పణము

తాతయ్యా, కొనుమయ్య, యీ చిఱుతపొత్తం బుత్తమ శ్లోక గా
థా తాత్పర్య ననాధమై యలరి యంధ్రక్షోణి రాణించు ! నీ
కేతత్ స్వీకృతి దొడ్డగా; దయిన - దౌహిత్రుండనై పూజ్యపూ
జాతంత్రంబున నప్పులోగు నను విశ్వాసంబుతో నిచ్చెదన్.

సాగిన జీవితంబు, చెయిచాపని భావము, కీర్తిలిప్సకున్
లోగమి - రాగ నిస్పృహత - లోకము దాటినచూపు - నిన్నిటం