పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/225

చ.⁠

క్రతువులు నూఱు చేసి త్రిజగంబుల నేలి సమస్తదేవతా ప్రతతులఁ బ్రోచువజ్రి వృషభం బగునేనియుఁ దత్కకుత్స్థలం బతులితశక్తి నెక్కి చని యాజి నెదుర్కొని దైత్యవర్గమున్ హతముగఁ జేసి మీకు విజయం బొనరించెద నిక్క మింతయున్.[1]

⁠ 87

తే.⁠

అనిన నింద్రాదిదేవత లట్ల కాక, యని యొడంబడి రప్పు డయ్యమరభర్త వృషభరూపంబుతోడ భూవిభునియెదుర, నిలిచె శివుఁ జేరి యున్న నందియునుబోలె.

⁠ 88

క.⁠

ఆవృషభకకుత్స్థుండై, భూవరుఁ డతిభక్తితోడఁ బురుషోత్తమునిన్ భావించి కొలిచి తత్తేజోవిభవముఁ దాల్చి సకలసురులున్ గొలువన్.[2]

⁠ 89

క.⁠

దురమునకు నరిగి దానవ, వరులం బరిమార్చి వాసవప్రభృతులకున్ బరమానందముఁ బెంపును, నిరమిత్రము జేసెఁ కార్యనిధియై కడిమిన్.[3]

⁠ 90

వ.⁠

ఇవ్విధంబునం బురంజయుండు వృషభకకుత్స్థుం డగుటంచేసి కకుత్స్థనామంబునం బరఁగె.

⁠ 91

తే.⁠

ఆకకుత్స్థునినందనుఁ డయ్యె వేనుఁ, డెంచఁగా వేనునకు నుద్భవించెఁ బృథుఁడు పృథుకు విశ్వగుఁ డతనికిఁ బృథుయుతుండు, పుట్టె వానికిఁ జంద్రుండు పుత్రుఁ డయ్యె.[4]

⁠ 92

క.⁠

చంద్రునకు యౌవనాశ్వన, రేంద్రుఁడు జన్మించె నతని కిద్ధచరితుఁడౌ నింద్రయశుఁడు శావస్తుఁడు, సాంద్రయశుం డుద్భవించె సౌజన్యనిధీ.

⁠ 93

క.⁠

ఆవసుధేశ్వరుపేరను, శావస్తి యనంగఁ బురి ప్రశస్తి వహించెన్ భూవలయంబున నది యమ, రావతియునుబోలె మిగుల రమ్యం బగుచున్.

⁠ 94

తే.⁠

అట్టిశావస్తునకు బృహదశ్వుఁ డనఁగ, సుతుఁడు జన్మించెఁ గువలయాశ్వుండు వాని పుత్రుఁ డయ్యను విష్ణునిభూరిమహిమ, దాల్చి భూలోకమంతయుఁ దానె యేలె.

⁠ 95

ఉ.⁠

తొల్లి యుదంకుశాపమున దుందుఁడు ఘోరనిశాటుఁడై జగం బెల్లను బాధసేయఁగ మునీంద్రులు భీతిలిపోయి యమ్మహీ వల్లభుతోడఁ జెప్పిన నవార్యబలోన్నతి యుల్లసిల్లఁగా నల్ల ననేకవింశతిసహస్రకుమారులఁ గూడి సేనతోన్.[5]

⁠ 96

1. ప్రతతులన్ = సమూహములను, వజ్రి = ఇంద్రుడు, కకుత్స్థలంబు = మూఁపుప్రదేశము.
2. కకుత్స్థుండు = మూఁపునఁ గూర్చున్నవాఁడు, భావించి = ధ్యానించి.
3. దురమునకున్ = యుద్ధమునకు, పెంపు = గౌరవము, నిరమిత్రము = శత్రువులలేమి.
4. పృథునకున్ = పృథుచక్రవర్తికి.
5. అల్లనన్ = మెల్లగా - క్రమముగా.