ఉమర్ ఖయ్యామ్
107
418
ఎఱుఁగవు నీవు నేను మధు వేటికి మాననొ ; నాకు మద్యమున్
గరము నిషిద్ధ మెప్పుడును గాదు నిషిద్ధము బాహ్యభక్తిత
త్పరుల ; కనన్య భక్తులగువారికిఁ గా దటులైన నేనె యా
యురుతర పాపపుంజముల కుత్తరవాదిని గాకపోదునే.
419
కొనెదము మేము మద్యమును గ్రొత్తది ప్రాఁత దటంచు నెంచకే ;
గొనకొని స్వర్గసౌద మొక గోదుమగింజకు విక్రయింతు ; మో
వనిత ! గతాసుఁ డైన తరువాతను చెక్కడి కేఁగుదందువా ?
మును సురఁ దెచ్చి యిమ్మవలఁ బొమ్ము త్వదీప్సిత మున్న చోటికిన్.
420
ప్రేమ యను నెల్ల సభల దర్శించినాము
ఘన మహాలోకదుఃఖముల్ గడచినాము
ప్రేమయను సురఁద్రావి నిద్రించినాము
ఎల్లరకు స్వేచ్ఛ, యానందమెసఁగ నహహ !
421
ప్రాఁత సుమాసవంబు నవవైభవరాజ్యముకంటె శ్రేష్ఠ మీ
భూతలతిక్త కామ విషభోగము లావల నెట్టివేయు ; మా
శాత మధుప్రపూర్ణకలశంబు "ఫరీదును" లక్ష్మికంటె, నీ
మూఁత ప్రపూత "కైఖుసురు" మూర్థకిరీటముకంటె మించదే !
