పుట:2015.373276.Rangaraya-Charitramu.pdf/73

72

రంగారాయచరిత్రము

మ.⁠

కుతుకం బొప్పఁగఁ గాంచె నందుఁ గఫితు న్గోరుం దొరం బ్రస్ఫుర ద్ధృతిసంరంభనిరస్తమేరుహిమవద్వింధ్యాద్రిరాణ్మందరున్ శతకోటిప్రసవాస్త్రమందరు రమాచంద్రాననాపాదప ద్మతులాకోటిఝళంఝళారవయుతోదంచన్మణీమందిరున్.

⁠ 114

తే.⁠

ఇట్లు గనుఁగొన్న మన్నీనిహేజుబారి కప్పరాసులయెకిమీఁడు చెప్పరాని మెప్పురాఁ గప్పురపువీడ్య మప్పు డొసఁగి కుశలసంప్రశ్న మొనరించి కుతుక మొదవ.

⁠ 115

క.⁠

ఆరాయభారి వచ్చిన దూరాగమనంబుఁ జూచి దోడ్తో నడిగెన్ నీరాక కేమిగత మని గోరుం దొరతనదుబాసికులమూలముగాన్.

⁠ 116

క.⁠

మద్దాల రెడ్డినాయఁడు తద్దయు నారాచవారిధౌర్త్యము సర్వం బుద్దవిడిఁ దెలుపఁ దెలియుచు నద్దిఱ యని మిక్కుటంపుటక్కజ మందెన్.

⁠ 117

ఉ.⁠

బందరుపట్టణాధిపతి భాసురభోగపురందరుండు గో రం దొరగారు విస్మయకరం బిటువంటిదురాగతంబు రా జుం దురకాతఁడుం దలఁచుచు న్వెస రావుకులాగ్రగణ్యుపై కిందిటమూఁది యేగ గమకించుట చోద్యము గాదె యారయన్.

⁠ 118

ఉ.⁠

మానితకీర్తిఁ గాంచు నభిమానధను ల్ధర రావువారు స న్మాన మొనర్ప నర్హు లనమానపరాక్రము లట్టివారిపైఁ బూనిక చేసి కార్యగతి పొంకము సేయుట లెస్సగాని దు

⁠