2 దుకు. మరియు నొక్కొక కాలమున కవిత యందలి రుచిమారుచుండు టచేతనో, ప్రభువులాడకబు లేని వారగుటచేత న , స్వానుభూతీ లేక క వియ శయము: గహీంపర: ష వేరనిదుర్విమర్శకుల కుల పొ బడుట చేతనో, కొం దజుష హాకవులు తమ జయాలకించు వారు లేక జీర్ణమంగేసుభాషి త" కు యెుకొకప్పుడు నిర్వజ్ఞులగుచుందురు. కాని వారి ప్రతిభ యః, అక్షవాతం జై వెలిఁ గెడి యుతళ్ళ యు నారినాయాకవితోద్యమము at a 'కొలువు చేయువాడు. ఒక వేళ విషగూషస్థల మె కంగవల సీపచ్చి న వేకాగ్రంబగు బు ఎబ: CLUను దృఢంబగు మనో నిశ్చయమునూత గా గోని కిష్టపరము పై న దరించి, పరమునంద దాయకంబగు నాకవితాసామాజ్యంబు నందు సరంకుశాధికాకమున వింతురు. ఈ సాక జ్యుము భావనాశక్తి కల్పితము, దీననీ కవులే మూర్థాభిషిక్తులు, ఇంత వస్తువులత్యంతరమణీయంబులు. రసగర్భితములు, పుమాప దేశకంబులు. ఇచట నున్నంతవఱను వీరి నై హిక చింత లేవియు బాధిం జ.1. ఇచట ఏరికృత్యములు వీధివిహితములు గాని మనుష్యమా త్రకు ఆములు కావు. వీరికల్పనలు ప్రకృతి ప్రసిద్ధంబగు నీశ్వర సృష్టికి ప్రతిబింబములు. వీరి దృష్టికి మఱుగనునదే లేదు. ఇట్టికల్పాంత స్థాయి యగు నీ మహాసామ్రాజ్యము నకు చక్రవర్తులగు వీరికొకరి యాశ్రయ మే. ఎట్టిమహీధవులై నను వీరికి పొదనతు లే. క్షణికంబగు నీభూసా ముజ్యము యొక్క సంబంధమువలననే - శాశ్వతం బై నీభూ భాగము:నవె లయ చండు. ఈ సామ్రాజ్యముల రెంటికీని పరస్పర సంబంధమతినిబిడ ము. ఎంతమంది సార్వభౌము లేకాదు సామంత రాజులును దమళి తలు కవిరాజు శాశ్వతకీ ర్తి నండగొని లోకము నఁ బ్రఖ్యాతిగాం చియుండదు ? పరి, పాపువలననే వారులోకమునకు స్మరణీయులగు నన్న వారనుట సాహసముశారు. కావున నే, శ్లో | జ్వ' దుజ్వల వాక్ససరః సరసంకర్వF మహాకవిః క్యాంపు గృహ కల్పమనల్పం పతనోతీయశః షరస్యాపి! తత్కాడిత సుగిసదన ప్రభృతిని నష్టత థాహికా లేన సభ ఎన్నా మూవీ తతోయదినన్యుః సుకవయోరాజ్ఞం
