పు - ఏమిటోనండీ! అనుకుంటూనే ఉంటాను. ఎప్పటికప్పుడు ఏదోవోటి వస్తూంటుంది.
వై-పోనీలేండి. ఒంట్లో ఎల్లాఉంది?
పు - బాగావుంది.
వై - ఉందికద! అల్లాయితే మందు ఇంకా పట్టిగెళ్ళండి. “కంపౌడర్! చూడూ! వీరికి.”
పు - వద్దండి, వద్దండి, అదీ ఎదీకూడా నేను పుచ్చుగోలేదు.
వై - పోనీ, ఇప్పణ్ణించి పుచ్చుగోండీ! దానికేం?
172
మండలం - పరమయ్య ఈ మధ్య మేడకట్టాడుట, విన్నావురా పెంటయ్యా?
పెం - విన్నాను.
మం - ఎందుకురా, వాడు మేడకట్టడం?
పెం - బహుశా, ఎక్కిపడడానికి.
మం - ఆమాత్రానికి చెట్టెక్కకూడదూ పోనీ!
పెం - చెట్టెక్కడం చేతకాదేమో!
మం - నిచ్చెనేసుకోవాలి అలాంటప్పుడు.
పెం - వాడి నిచ్చెనకాళ్ళకి రెండింటికీ బాఘా ఓ మూరెడు హెచ్చుతగ్గు ఉంది. వాడికంటె ముందు అదే పడిపోతుంది.
మం - నన్నడిగితే నేనైనాఇస్తును భేషైన నిచ్చెన.
పెం - నిన్నడగడానికి నీకంటె వాజమ్మగా తయారవాలి. అవడం కష్టసాధ్యం.
మం - మొండివాదన వాదిస్తే ఏమి ఒలుకుతుంది?
పెం - గుండెలేకుండా వాదిస్తే ఒలికే బాపతే!
173
మనిషి నెత్తురు చప్పరించి చూసిన ఓ చిరతపులి రాత్రిళ్ళప్పుడు ఒక ఊరువీధుల్లో తోక ఝాడించుగుంటూ తిరగడం మామూలు చేసుగునేసరికి, బతుకుతెరువు తెలిసిన మహాజనులందరూ సాయింత్రం పడకుండానే దీపాలార్పుగుని తలుపులు బిడాయించుగుని జాగర్తపడుతూండగా, అది ఓనాడు ఆఊరి పోలీసుస్టేషన్ ఎదర బైటాయించేటప్పటికి, అక్కడ కాపలా కాస్తున్న నెం. 102 పోలీసు భంట్రోతు, సాహసించి అమాంతంగా పక్కగదిలోకి ఉరికి తలుపువేసుకోగా, ఖైదీలు గొంతెత్తి పాడ్డం మొదలుపెట్టడం తనకిష్టంలేక,
పో - ఏయ్! పాడకండి. అది నేనున్న గదిలోకి పైనించి ఉరకగల్డు.
అని కేకవేసినా వాళ్లుమానక, ఆగోలలోనే ఆకురాయితో ఇనపకమ్ములు తెగ్గోసి అయిదుగురు ఉడాయించేసిన పిదప ఆరోవాడు (స్థూలకాయుడవడం వల్ల) ఆ కమ్ముల్లో చిక్కడి ఉండగా, చిరతపులి వెళ్ళిపోడం పసిగట్టి మరేదో జరుగుతోందని పైకొచ్చి, చూసి, వాణ్ణికొడుతూ,
పో - వాళ్ళేరీ, చెప్పు, బద్మాష్!
వాడు - (పోలీసుని వినిపించుగోక, తనలో) నయమే, మొదట్లోనే నేను యత్నించలేదు, వెళ్ళడానికి.
174
తండ్రి - ఏమండీ, మేష్టారూ! మా వెంకటపతి ఎల్లాఉన్నాడు, ఈయేడు? నిరుడు ఒక్కమార్కు తక్కువొచ్చిందంటూ ఇందులోనే కూచోపెట్టారు, ఆ స్కూలువాళ్ళు, వాళ్ళమొహంఈడ్చా!
మే - మా మొహమూ ఈడిపించేట్టున్నాడు, ఈయేడు. నిరుడే నయం.
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
116
హాస్యవల్లరి
