145
ఒక సాయింత్రం ముగ్గురు డచ్చీలరాయుళ్ళు సముద్రపుపోర కూచుని కబుర్లు చెప్పుగుంటూండగా,
ఒకడు - (నిదానించి చూసి) అల్లా తూర్పుగా దిక్చక్రంకేసి చూసి ఏముందో చెప్పుకోండి.
రెండోవాడు - ఏముందీ నీ మొహం!
ఒ - ఓరి ఇదిట్రా నీ తెలివీ?
మూడోవాడు - పెద్ద దీపస్తంభం ఉంది.
రెం - ఇంకా ఏమడుగుతున్నావో అని ఊరుకున్నాను. అసలు నే నది ఇందాకానే చూశాను. అదుగో దానిమీద కాకివాలి ఉంది.
మూ - (చెవిఒగ్గి వినడం నటించి) నిజంరా! ఆకాకి శ్రావ్యంగా నిషాదం ఆలపిస్తోంది.
ఒ - ఇప్పుడు నువ్వు వింటూన్న నిషాదం పేరే కాకలి నిషాదం!
146
రంగశాయి - వెళ్ళావురా, పాటకచేరీకీ?
రత్నం - ఆ.
రం - ఎల్లాఉంది!
ర - ఆయన భల్లూకంలా ఉన్నాడు.
రం - పాట వింటాంగాని, చూడంకదా, ఆయనసరే. పాటమాట నేననేది?
ర - చాలా గొప్పపాటట.
రం - 'ట' ఏమిటీ? నువ్వెళ్ళానంటున్నావుగా!
ర - వెళ్ళాను. వెడితేం? కొందరు ముందు కూచున్న వాళ్ళకి ఆయన శాస్త్రం తెలిసిందిట ఆహాహా అంటోచ్చారు.
రం - అర్థమేమిటో తేల్చనఖ్ఖర్లేదుగనక, అల్లా అంటూంటార్లే గానశాస్త్ర మొహమాటస్థులు, నీమాట?
ర - మేం అంతాకలిసి భజన ఫక్కీని చాలాగోల చేశాం,
రం - ఆయన్ని మానిపించారా?
రా - ఆ? మా తరమా? ఒక్కమాటు మానినట్టే మాని తాంబూలం బిగించి మళ్ళీ అందుకున్నాడు.
తం - మీగోలకి పైనేఉందా ఆయనగాత్రం - ఖంగుమని కంగు గీసినట్టు?
రం - అబ్బే! లేదు. ఊరికే అద్దుడు కాగితం మీద సిరాగీత గీసినట్టు
ఊరుకుంది?
147
వేర్వేరు ఉద్యోగాల్లో ఉంటూ ఒక పెద్దనగరంలో ఒక భవనంలో జాయింటు కాపురం పెట్టుగున్న కొందరు బ్రహ్మచారి దొరలు, తమ నౌఖరైన ఒక చైనా కుర్రాడి తలకాయ ఎప్పటికప్పుడు సాలిగ్రామంలాగ కనబడుతూండడంవల్ల వాడు దగ్గరికొచ్చినప్పుడల్లా ఒక క్షౌరపుజల్ల ఇచ్చుగుంటూ ఉండేవారట. కొంత కాలానికి వాళ్ళకి ఆ కుర్రాడిమీద జాలివెయ్యగా.
వాళ్ళల్లో ఒకడు - ఒరేయ్! ఈ వేళనించి నీ బుర్ర టింగుమనిపించడం మాన్తామురా.
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
107
హాస్యవల్లరి
