ఉత్తరభాగము - ఆ. 6.
395
తే. నాకు వెఱచి కైలాసయానంబు పేరఁ, గొంతగాల మమ్మెయిఁ దప్పఁ గ్రుంకిపోయి
తీవు లేకున్నఁ జూవె మహావిభూతి, మెఱయ వచ్చియు నీయూరు సెఱుప నైతి.225
క. మేలయ్యె నిట్లు వచ్చితి, లేలెమ్ము రణంబులో బలిమి చూపుము రో
షాలోలరక్తనయనుఁడు, గాలుఁడు ని న్నతిథిఁ జేయఁ గడఁగెడుఁ దనకున్.226
చ. అని నిజశార్ఙ్గముక్తవిశిఖావలిఁ గృష్ణునిఁ గప్పి వైనతే
యుని ఘనదేహ మంతయును నొక్కట ర క్తమయంబు చేసినం
గినిసి బలానుజుండు శరకీలల నాతని వ్రేల్చెఁ బెల్చ న
త్యనుపమదాపదగ్ధగిరియాకృతి నొంద నిమేషమాత్రలోన్.227
వ. పౌండ్రుండు పుండరీకనయను నయనోపాంతంబు కాండవిదళితంబు గావింప
నెత్తురు ధార యై తొరగ నిర్యాణవిగళన్మదధారం బగు మత్తవారణోత్త
మంబుం బోలి యయ్యత్తమపురుషుం డతిపరుషం బగు శరం బతని యురంబు
గాఁడనేసిన.228
క. ఒక్కింత సొగసి యంతన, గ్రక్కునఁ దెలివొంది రిపుఁడు కౌమోదకి నా
నెక్కొని [1]మిడుఁగుఱు లడరఁగ, నుక్కుగద మురారిదెసకు నుక్కున వైచెన్.229
వ. అద్దేవుండు కౌమోదకీప్రయోగంబున దాని నడుమన పొడివొడి గావించిన
యనంతరంబ.230
క. పగతుఁడు చక్రము వై చిన, నగధరుఁడు సుదర్శనమున నది తుత్తుమురై
జగతీస్థలిఁ దొరఁగెడున, ట్లుగఁ జేసె సమస్తజనములును ముదమందన్.231
వ. సందకసంజ్ఞం బగు ఖడ్గం బాపౌండ్రుండు గైకొని జళిపించి వైవం జూచిన నది
యచ్యుతుండు వానిచేతన యుండం బ్రచండకాండంబున ఖండించె నతండు
గ్రమ్మఱం దన చాపంబు గైకొని యచ్చెరువుగా ననేక బాణపరంపరలు వెల్లి
గొల్పుటయు నల్లన నవ్వి యన్విభుండు.232
క. మౌర్వీటంకృతి దిక్కులఁ, బర్వఁగ శార్ఙ్గంబు గుడుసుపడఁ దిగుచుచు దో
ర్గర్వంబున రిపుశరచయ, చర్వణతం బఱవ భూరిశరతతు లేసెన్.233
తే. ఏసి సూతునిఁ గూల్చి యుద్భాసిరథ్య, సమితిప్రాణంబు గొని సిడం బమరఁ ద్రుంచి
యహితు దేహంబు బహుళరక్తారుణముగఁ, జేసి పెల్లార్చి వెండియుఁ జెలఁగి నగియె.234
వ. ఇబ్బంగిఁ బగతు నపగతసమస్తసాధనుం గా నొనర్చి యమ్మహావీరుండు.235
తే. ఏమిరా వాసు దేవుఁడ నేన యనుచుఁ, జెప్పికొనవచ్చునే యింకఁ జెపుమ నాకు
నిన్నుఁ గన్నప్డ చక్రాగ్ని నీఱుసేయ, వచ్చు మూదలించుట కింత వలసెఁ జేయ.236
వ. అని పలికి వానిచేతిపిల్లును శంఖంబును శకలంబులుగా సేసి గరుడచరణప్రహారం
బులఁ గృత్రిమగరుడలాంఛితంబు లగు తదీయధ్వజదండంబు ఖండంబులు
- ↑ వెడవెడవేడుక; పేదపేరు గలుగు; పెదపిడిక గలుగు.
