202
హరివంశము
క. ఇంతింతపౌరుషము లొ, క్కింతయు మసిముట్టకుండ నిటు సేయఁగ దై
త్యాంతక త్రిపురాంతకుఁ డొకఁ, డింతియ నీయంతవార లన్యులు గలరే.117
మ. హయదేహుం డగునిమ్మహాసురుని వృత్రారాతియున్ సంగర
క్రియలం దార్కొన నోపఁ డిట్టిబలియుం గ్రీడాయితస్ఫూర్తి వి
స్మయసంపాదిని గా జయించితి మదిన్ సంప్రీతి నే నొందితిన్
జయ మెల్లప్పుడు నిట్ల గైకొనుము సత్సమ్మోదసంపాదనన్.118
తే. క్లేశ మొక్కింతయును లేక కేశి నిట్లు, గీటడంచి జగత్రయక్లేశ ముడిపి
తట్లుగావున గోవింద యఖిలమునను, నీవు గేశవుం డనుపేర నెగడు దింక.119
ఉ. పూతనఁ గూల్చు టాదియగుభూరివిభూతులు సూచి యెంతయుం
గౌతుక మొప్ప నీదెసన కన్నిడి యుండుదు నింక భారత
క్ష్మాతలనాథులుం బెనఁగుకాలముఁ జేరువ యయ్యెఁ దత్సమా
ఘాతనకేళికై యిటులు గాదె జనించితి నీవు మేదినిన్.120
వ. కంసవధానంతరంబ చచురంతధరణిం గలధరణీపతులు నిన్నాశ్రయించెదరు రాజా
సనస్థితుండ వై రాజుల నొండొరులతోడం దలపెట్టి నీ పుట్టినపని తుదిముట్టం
జేయము మరణభాజు లగుభూభుజులకు నర్హంబు లగునగర్హితస్వర్గంబులు
వర్ణించి దివిజపతి విభజించుచున్నవాఁ డీదృశంబు లగుభవదీయకర్మంబు లఖిలం
బులును శ్రుతిపురాణపరిణితంబు లై విప్రగణంబులవలన వెలయం[1]గలయవి.121
క. నీ వవనీదేవతలను, దేవతలుగఁ జూతు వారు తిరముగ వినుఁ జే
తోవృత్తి నూఁది యుండుదు, రేవిధమున బ్రోవుమయ్య యెప్పుడు వారిన్.122
ఉ. ఆద్యుఁడ వాదిదేవుఁడ వనంతుఁడ వుత్తమరూపబోధతా
హృద్యుఁడ వుద్యతాఖిలసహేతుకసృష్టివిధాయి పుద్భవ
ఛ్ఛేద్యనవద్యవీర్యుఁడవు సిద్ధుఁడ వీపు భవన్నమస్క్రియా
స్వాద్యసుధారసం బెపుడుఁ జాలఁగఁ గల్లెడు మాకు నచ్యుతా.123
వ. అని సంభాషించి నారదుం డరిగె నయ్యుదారఫణితులకుఁ బ్రణయప్రమోద
మేదురమానసుం డగుచు మాధవుండు తత్కాలసమాగతు లయినసఖులుం
దానును ననురూపాలాపంబులఁ గొంతసేపు వినోించి తదనంతరంబ నిజేచ్ఛ
నుండె నంత నక్కడ.124
క. వరతురగంబులఁ బూనిన, యరదముతో బురము వెడలినదియాదిగఁ ద
త్పరమతి నెందును నిలువక, తెరు వక్రూరుండు నడచె దివసం బెల్లన్.125
వ. ఇట్లు నడచి వ్రేపల్లె గదియు నవసరంబున.126
మ. తనగోవుల్ నిఖిలాశలం జెదరి మోదంబార వర్తిల్లఁగా
దినవిచ్చేదమునందు వానిఁ జరమాద్రిప్రాంతకాంతస్థలం
- ↑ బాలివి
