పూర్వభాగము - ఆ. 8.
203
బునకుం దెచ్చె నితండు గోపతి యనంబోలు న్నిజం బింకఁ దా
నును విశ్రామము నొందుఁ బొ మ్మనఁగ భానుం డేఁగె నస్తాద్రికిన్.127
ఉ. అప్పుడ యశ్వరూపధరుఁ డైనమహాసురు వ్రచ్చి నెత్తుటన్
దొప్పఁగఁదోఁగి యున్ననవతోయజనాభునిమేనితోఁ గరం
బొప్పఁగ మచ్చరించుక్రియ నుష్ణకరాస్తమయంబుపిమ్మటన్
గప్పెడుక్రొత్తసంజ గడుఁగాంతి వహించె నభంబు గన్గొనన్.128
తే. కేశి ననిలోనఁ గూల్చినఁ గినిసి బహుని, శాచరశ్రేణి కృష్ణుపై సమదవృత్తి
నెత్తి తోతెంచెనో యన నెల్లదెసలఁ, గ్రమముతో బర్వె ఘోరాంధకారవితతి.129
మ. ఇనుఁ డస్తాద్రికి నేఁగె నింతటన యిం కేరాత్మ తేజంబు చ
య్యన సుద్దీప్తము చేయకున్న భువనం బత్యుద్ధతధ్వాంతసం
జనితోగ్రాపదఁ బొందదే [1]యనఁ గృపాసంయుక్తుఁడై వచ్చుచా
డ్పున నున్మీలితరోచి యయ్యె విదుఁ డాపూర్ణాకృతిం బ్రాగ్దిశన్.130
క. తారకములచేఁ గడునొ, ప్పారెడుదివి యొప్పిదంబ యబ్బెఁ దగదె యీ
గారవ మనఁగా భువియును, గైరవవికసనవిలాసకలనఁ దనర్చెన్.131
వ. ఆ సమయంబునం జంద్రోదయోల్లాసంబున విభాసమానంబు లగుగోసహస్రంబు
లజస్రతరంగంబులుగా నత్యంతసంకులంబు లైనగోవులం బేరువేరం బిలుచు గోపా
లకులయెలుంగులను దుహ్యమాన లగుధేనువులదుగ్ధధారానివహంబుల నితాంత
నినదంబుల నొండొంటిం బ్రేముడించి సమ్ముఖంబు లగుదోగ్ధ్రీవత్ససముదయం
బుల విపులధ్వానంబుల నొకమ్రోఁతగా మ్రోయుచుం బయఃపయోధిం బురు
డించునందగోపుఘోషంబునకు నవిరతరథనినాదమధురంబుగాఁ జనుదెంచి
యక్రూరుండు తదీయమధ్యంబున ననంతసహితుం డైయున్న యాదిదేవు నాది
మూర్తిపగిదిఁ దదభిన్నభావుం డగుబలదేవుండునుం దానును విలసిల్లు వాసుదేవు
నంతంతం గని హర్షతరంగితం బగునంతరంగంబును బాష్పధారాపరిఫ్లుతంబు
లగునపాంగంబును బులకపరికలితం బగునంగంబును నై యతండు.132
మ. ఇతఁడే విశ్వగురుండు సర్వవరదుం డీశుండు నారాయణుం
డతిలోకాద్భుతభూరివిక్రముండు దేవార్థంబుగా ధాత్రి కా
గతుఁ డైనాఁ డితనం బ్రమోద మెసఁగంగా నిట్లు గంటిం గృతా
ర్థత నే నొందితి మత్సమాను లిట తథ్యం బెవ్వ [2]రిం దేడ్తెఱన్.133
క. త్రైలోక్యమోహనం బగు, లాలితనవయావనంబు లక్ష్మీపతి కు
న్మీలిత మైనది వినమే, బాలక్రీడలు విచిత్రభంగులు గావే.134
చ. వెలికిలి సెజ్జమీఁదఁ గడు విప్పగుకన్నులచాయ లొప్పఁ జె
క్కిలి గిలిగించి వ్రేతలు నగింపఁగ నుండుట యాదిగాఁగఁ జె
