పుట:హరివంశము.pdf/129

పూర్వభాగము - ఆ. 3.

81

వ.⁠

ఈరౌహిణేయుండు రత్నవిషయం బైనయవిశ్వాసంబువలన మాదెసం బ్రస న్నుండు గాకుండు నట్టిదుశ్శంక నంగీకరింపం జేయం జిత్తంబునకు సమాధానం బెప్పుడు లేక యున్నారము మాకుం బ్రియంబుగా నమ్మణిశ్రేష్ఠం బివ్వరిష్ఠవిచా రుండు చూడం జూపవలయు ననుటయు నక్రూరుం డా నారాయణునకు సవిన యంబుగా నిట్లనియె.

⁠ 238

క.⁠

శతధన్వుఁడు నా చేతికి, నతులితమణి డాఁప నిచ్చి యరుగుట గల దే నతిదుర్భర మవ్వస్తువు, సతతక్లేశమున మోచి జరపితి దినముల్.

⁠ 239

తే.⁠

[1]ఊర కిచ్చిన నేమగు నొక్కొయొడయుఁ, డడుగుటయు భక్తి నిచ్చెద నపుడ యేను నేఁ డడుగు నెల్లి యడుగు నన్నీరజాక్షుఁ, డనుచు గోరుదు భవదీప్సితార్థ[2]కృతికి.

⁠ 240

క.⁠

ఇదె కైకొను మమ్మణి నీ, మది వలసినవారి కిమ్ము మ మ్మధిక[3]సుఖా స్పదహృదయులఁ [4]జేయుము దగ, సదభిమతచరిత్ర యనుచు సంప్రీతి మెయిన్.

⁠ 241

వ.⁠

తనకట్టిన చీరకొంగున నున్నముడి [5]యూడ్చి కాంచనసంపుటంబు దెఱచి సభామ ధ్యంబు మధ్యందినార్కతేజోవిరాజితం బగునట్లు గావించు విరాజితప్రభావిసరం బున నసమానం బగునమ్మాననీయరత్నంబు నయ్యదురత్నంబుముందట నివేదిం చిన నత్యంతలోచనీయం బగుతదీయవైభవంబున.

⁠ 242

సీ.⁠

బలదేవుఁ డిది నాకుఁ బద్మనాభునకును బొత్తులసొ మ్మని బుద్ధి సేసె సత్యభామ మదీయజనకునిపడసినయర్థంబు తనుఁ జేరు నని [6]తలంచె నగ్రజుఁ బ్రియురాలి నాత్మఁజూడక కృష్ణుఁ డొక్కింతవడిగోర్కి మదిల [7]గొనియె సకలయాదవులును సంస్పృహాలోకనస్మేర[8]విస్మయరసస్తిమితు లైరి

⁠

తే.⁠

వృష్ణివరుఁ డంత నాభోజు[9]వీరవరున, కనియె ననఘ యారత్నంబు నాత్మశుద్ధి కెల్ల చుట్టాలకును నిని యింత సూప, వలసె నింతియ నాదైనవాంఛితంబు.

⁠ 243

వ.⁠

దీనికిం దాలధ్వజుండును నేనును సత్యభామయు నర్హుల మన్యులకుం బనిగాదు సకలకాలగుశులును సంభృతబ్రహ్మచర్యులును నగు సుజనుల చేత ధార్యమాణం బై యిమ్మానికంబు నిజంబు నిజప్రభావంబుఁ జూపుం గావున నే మెవ్వరము నింత [10]నియమంబున కోర్వము సర్వగుణసంశుద్ధభావుండవు నీవ తదీయధారణ యోగ్యుండవు నీక యిచ్చితి ననిన నట్ల కాక యని సంతసిల్లి.

⁠ 244

క.⁠

ఆరత్నము గైకొని య, క్రూరుం డది మొదలు గాఁగ గొంకక సాలం కారముగ బయలుమెఱసి యు, దారతఁ దేజంబు మిగిలెఁ దపసుఁడ పోలెన్.

⁠ 245

తే.⁠

జలజనాభుమిథ్యాభిశంసనవిముక్తి యైనయిక్కథ చదివిన ననుదినంబు

⁠

1. ఊరకిచ్చుట గా దది యునికి యెఱిఁగి.
2. కృతియ
3. శుభా
4. జేయందగు
5. విడిచి
6. దలఁచి
7. కొనఁగ
8. విస్మిత
9. విభున కిట్టు లనియె.
10. నియతి