పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/373

312

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

క.⁠

జడి గాక వెట్ట గాకయు వడ గాకయుఁ జలియుఁ గాక వఱపిది యనియే ర్పడక యిలుఁ బసిమిపండఁగ బడుగులు ప్రియమంది రనఁగఁ బ్రభులకుఁ దగదే.

⁠ 92

చ.⁠

అవని నవంతిభూమివరుఁ డాదిగఁ బార్థివు లెల్ల లక్ష్మియు త్సవములు మున్నుగాఁ గడుఁబ్రశస్తములౌ సమయంబులందు స త్కవులను బాఠకోత్తముల గాయకుల న్నటుల న్వితీర్ణివై భవములఁ దన్పఁజొచ్చిరి ప్రభావసమృద్ధుల నిండు పుట్టఁగన్.

⁠ 93

ఉ.⁠

అట్టిదినంబుల న్నృపకులాగ్రణిదానసమృద్ధి యొక్కెడన్ బట్టు నుతింపఁగాఁ బరనృపాలకు లచ్చెరువంది మెచ్చ నా యట్టిమహీశుఁ డర్థులఁ గృతార్థులఁ జేయుచుఁ గీర్తిచేకుఱం బెట్టెడు నట్టిసద్గుణముపెంపున నాతని మీఱనోపఁడా.

⁠ 94

క.⁠

అని యడిగిన నాబ ట్టొ య్యన నవ్వుచు నోనృపాల హరునిప్రసాదం బున సిద్ధపురుషుఁ డగు నా జననాథుఁడు గుణములందు సామాన్యుండే.

⁠ 95

ఉ.⁠

దానక్షాత్రంబులు నా మానవపతియందకాని మఱి యొండుదెసం గానము విను మాతని సరి వూనెద మనఁ దరమె తరణిపుత్రునకైనన్.

⁠ 96

మ.⁠

అనినం జిత్తములోన లజ్జయు వృథాహంకారముం బుట్టఁగాఁ దనలోఁ దాన యడంచికొంచు మృదువస్త్రస్వర్ణభూషాదు లా తని కింపొందఁగ నిచ్చి పుచ్చి పిదపన్ దానంబున న్విక్రమా ర్కునిసాదృశ్యము నొందఁగోరుమతి నాక్షోణీశ్వరుం డుండఁగన్.

⁠ 97