పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/374

సప్తమాశ్వాసము

313

సీ.⁠

ఒకనాఁడు కొల్వులోనికి సిద్ధుఁ డొకరుండు         చనుదెంచి సుఖగోష్ఠి జరపునపుడు తాపసోత్తమ నాకు దానగుణంబున         విక్రమార్కుని మీఱ వెరవు గలదె యనవుడు సాహసహవనంబు చేసిన         సిద్ధించు నందుల చేఁత వినుము యోగనీచక్రంబు నొందుకుండములోన         నొక లక్ష గోఘృతాహుతులఁ బోసి

⁠

ఆ.⁠

పొదలఁజేసి మేను పూర్ణాహుతిగ వేల్చి వెనుకఁ దత్ప్రసాదముననె బ్రదికి దానవిభవమునకుఁ దగినంత వేఁడుము మెఱసి సాహసాంకు మీఱవచ్చు.

⁠ 98

చ.⁠

అనవుఁడు నుత్సహించి నృపుఁ డాతని వీడ్కొని రాత్రి సర్వయో గినులఁ దలంచుచుం జని సకీలకమంత్రజపంబుతోఁ దదీ యనిలయవహ్నికుండమున నాహుతు లన్నియుఁ బోసి తెంపునం దనువును వేల్చె నిత్యమగు దానము దేహముకంటెఁ దీపిగాన్.

⁠ 99

క.⁠

ఆయెడ యోగిను లాజన నాయకు బ్రదికించి నిలిపి నరనాథ! మము న్నీయత్నంబునకుం దగ నేయిష్టంబైన నడుగు మిచ్చెద మనుడున్.

⁠ 100

క.⁠

దండాకృతిగా జనపా లుండును ధరఁ జాఁగి నిచ్చలును ధనములు నా భాండాగారము లేడును నిండం గరుణింపుఁ డనిన నేర్పున వారున్.

⁠ 101