పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/302

పంచమాశ్వాసము

241

⁠

మూల మయ్యె దాన నేలికతన మెద్ది యేది పెద్దతన మదేటితగవు[1].

⁠ 193

క.⁠

అకటా నాగేంద్రుఁడు స్రు క్కక జిహ్వలు రెండువేలు గలుగఁగ నొకనా లుకనైనఁ దన్నుఁ దీని స ర్పకులము రక్షింపు మనుచుఁ బలుకం దగదే.

⁠ 194

సీ.⁠

అని కరుణాకరుండై యేఁగుచో నొక్క         వృద్ధకామిని పుత్రువెనుకఁ దగిలి హా శంఖచూడ వంశధార యోయన్న         నీచిన్నిమో మెందుఁ జూచుదాన పక్షినాయకుబారిఁ బడఁద్రోచి యే నెట్లు         నిలుతుఁ బ్రాణంబుతో నీవు సనఁగ బంధువు లందఱుఁ బగఱ కొప్పించిరి         యింకిట నీకు దిక్కెవ్వ రయ్య

⁠

ఆ.⁠

యనుచుఁ బలవరింపఁ గనుఁగొని యది దాని జననిఁగా నెఱింగి మనుపఁబూని వీనిఁ గాచువాఁడ వెఱవకు మోయమ్మ యనిన గరుఁడుఁ డనుచు నబల బెగడి.

⁠ 195

క.⁠

పైచీరఁ గొడుకుఁ గప్పినఁ జూచి యతం డేను వినతసుతుఁడం గా నే ఖేచరకులజుఁడ నీసుతుఁ గాచెద బెగ డుడుగు నన్ను గరుడని కిత్తున్.

⁠ 196

1. బ్రదుకు