మ. |
జయలక్ష్మీధవుఁ డైననీవు దగ మత్సామ్రాజ్యభోగంబుల
న్నియు నర్సించితి నీ కృపారతి శరన్నీరేజపత్రాయతా
క్షు యదూత్తంసు మునీంద్రమానసరిరంసుం గంసవిధ్వంసు న
వ్యయు నద్వైతు భజించి యవ్విభుని సేవం గాంతు నిష్టార్థముల్.
| 154
|
మ. |
జననంబొందితి దుగ్ధవారినిధి నాసర్వేశుజూటంబుపై
జను లేప్రొద్దుఁ బ్రశంస సేయ నవతంసంబైతి నీ ప్రాభవం
బునకుం బాంధజనాపకారియగు నాపూవిల్తునిం గూడి వా
రనిదుష్కీర్తిగ తిట్టునం బడకు చంద్రా రోహిణీవల్లభా.
| 155
|
పిల్లలమఱ్ఱి వీరన్న శకుంతలాపరిణయము
చ. |
అరుదుగ నీవిమానము బ్రజాధిపుడుం బురుషోత్తముండు శం
కరుఁడును దక్క నన్యులకు గా దధిరోహ మొనర్ప వారిసు
స్థిరకరుణావిశేషమున జిష్ణుఁడనైఁ గయికొంటి దీని నే
నరవర సర్వసద్గుణగణంబులప్రోవగునీ కొసంగితిన్.
| 156
|
క. |
ఏ నీకు నొకటి చెప్పెద
దానవకులముఖ్య దేవతలకు నవధ్యుం
డైన నినుబోఁటివాఁ డీ
మానవుల జయింప విక్రమమునుం గలదే.
| 157
|
అస్మత్పదంబునకు
గీ. |
అధికతాపపరీతాత్ముఁడైన నాకు
నెట్లు వచ్చితి చలిగాడ్పునట్లు నీవు
|
|