50
సత్యభామాసాంత్వనము
నెత్తిపోయినయట్టి మాయిల్లు నిలిపి
తీశ యిప్పటి నరకున కెంతచింత.
క. అన విని యతనిమహత్త్వము
వినయోక్తుల దీనదశయు వివరించి సదా
ఘనముగ నమ్మినవాడని
మనమున హరి యెంచి నిండుమక్కువఁ బలికెన్.
ఉ. ఇంతవిచార మేల విబుధేశ్వర యీపని యెంత ముజ్జగం
బంతయు నీదుకోపమున కాఁగునె తమ్మునిమీఁది కూర్మిచే
నింతయుఁ బల్కి తీ వసుర యెచ్చటి కేఁగిన నెందు డాఁగినన్
దుంతవయాళిరౌతుపురిఁ ద్రోచెదఁ గాచెద లోక మంతయున్.
క. నవముగ సమరాలంకృతి
హవణించుటకంటెఁ బ్రకృత మైనవసంతో
త్సవము నెఱవేర్చి మఱి దా
నవుపై దండెత్తవలయు నముచివిరోధీ.
క. ఈయుత్సవమున నచ్యుత
సాయకునకు శైలసుతకు సంతోష మగున్
శ్రేయంబు గలుగు మనల క
జేయతయుం గలుగు రిపులఁ జెనకెడివేళన్.
తే. ఇంద్ర! యింద్రాణియును నీవు నీజయంతుఁ
డచ్చరలతోడ నీడకు వచ్చినపుడె
తరుణచంద్రావతంసుజాతర ఘటిల్లె
నస్మదీయమనోభీష్ట మతిశయిల్లె.
వ. అనిన వినీతియు వేడుకయుం గ్రందుకొన నమ్మహేంద్రుం
డుపేంద్రుని కిట్లనియె.
మ. కరిసంరక్షక వైరిశిక్షక హరీ కంసారి యారాజశే
ఖరుఁ డీవే నినుఁ జూచినప్పుడె కదా కల్యాణము ల్గల్గె నేఁ
