49
ద్వితీయాశ్వాసము
నలుగడ బ్రహ్మచారులఁ ద్రోసి పొలదిండి
తొత్తుల గలయించి దూఁకువారు
చలమున బ్రహ్మనిష్ఠులఁ బట్టుకొని యాగ
డించి బరువులు మోయించువారు
తే. నగుచు నందనవని చెట్టులఁ గలమెట్టి
సురవరుల నెల్లఁ గట్టి యక్షులను గొట్టి
మాలికలు వీడఁ దట్టి సంభ్రమము దొట్టి
తిరుగుఁ బురిలో నెల్లదైతేయసేన.
సీ. అల తిలోత్తమ చాల గులగులలై మిట్టెఁ
బ్రమ్లోచికిని నీటు బవిళి వుట్టెఁ
గడు ఘృతాచికి వీలునడుము చక్కఁగరాదు
మేనక కిఁక నయో మేను గాదు
చిక్కె మహారంగ ప్రక్కగోరులలావు
తారకు దగ మించి తీ రెఁదావు
ధ్రుతమంజరికి నంత దొడుగుదీయక హెచ్చె
బెనుగంటిచే హేమ పెదవి విచ్చె
తే. నెందు నిటువంటిలంజెర్క మెవరుఁ జూడ
మందు రవ్వీటి కేరిలో నసురభటులు
సుదతులను బట్టి కులుకు దీర్చుకొని విడుచు
నపుడు తల్లడమున నల యమరు లెల్ల.
చ. ఇటువలెఁ బౌరులుం బురము నేను భయంబున నెన్నియేఁడు లు
త్కటరిపుబాధలం బడి వకావక లౌదుము ధాత వెఱ్ఱిము
చ్చట నెఱవేఱు టాయెఁగద సామి పరా కొనరించ నాయమా?
గటకట యింకనైన దయఁ గావఁగదే జగదేకనాయకా.
తే. మొదలిరాకాసిసేఁతలు గదిసినపుడు
పిదప పొలదిండిజగజెట్లు పెరిఁగినపుడు
