ద్వితీయాశ్వాసము
47
కఠ. [1]వత్సపశు గోపతతి నొక
వత్సర మెందెందు దాఁచి వంచితుఁడై నీ
వాత్సల్య మందె విధి శ్రీ
వత్సా నే నెంతదొడ్డవాఁడను చెపుమా.
మ. దివికిం బట్టపురాజుఁ జేసితివి యీదిక్పాలకశ్రేణిలో
నెవరిం బోలుదు నీకటాక్షవిభవం బెం తంచు వర్ణింతుఁ గో
రి వరం బిమ్మన నిత్తు వాశ్రితులకున్ సృష్టిస్థితిధ్వంసక
ర్తవు సర్వజ్ఞుఁడ వైనఁ దెల్పెదను నారాకల్ దయాంభోనిధీ.
సీ. చనవరు లైనట్టి సనకసనందనా
దులవెంటఁ దిరుగాడి యలయలేక
ప్రియముఁ జెప్పిన నుబ్బు జయవిజయులదండ
గోలల కగపడి క్రుంగలేక
గర్వించుసముఖపుఖరసానిదాసరి
బోడిగలిండ్లకుఁ బోవలేక
చూచిచూడనియట్లు చొలయువిష్వక్సేను
నొద దీనత గాచియుండ లేక
తే. జడిసి యేప్రొద్దు మముఁ బ్రోచుకడఁక మఱచి
యంతిపురి లచ్చికౌఁగిట నాని చొక్కు
నలవైకుంఠపతిఁ జేర నళికి కృష్ణ
చేరితిని నిన్ను శ్రీమంతుఁ జేయు నన్ను.
క. అంబురుహాక్షా తొలి కన
కాంబరుఁడవె నీవు జగతి నది యెఱుఁగనకో
యంబరచరచంద్రునకును
బింబితచంద్రునకుఁ దెలియ భేదము గలదే.
తే. భక్తసులభుండవై నీవు బాలురైనఁ
బ్రౌఢు లైనను గరుణింతు వనుదినంబు
- ↑ వత్సతతి గోపతతి
