చతుర్థాశ్వాసము
121
తివిరి చెల్వుఁడు లోఁబెదవి కాటు తవిలింపఁ
గ్రుక్కి యు స్సని చెక్కు గొట్టికొట్టి
యుబికి మో వాని వాఁ డూకొన కరఁచొక్కుఁ
గెరలి తిట్టుచు నౌడు గఱచికఱచి
తే. మేను వసియాడఁ దమిఁ గూడ మెలుపుతోడఁ
గౌను జవ్వాడ నవహారకలిక లాడ
మరుఁడు జళిపించు గేదఁగికిరుసుకరణి
మురిపెమునఁ బొంగి నటియించె మోహనాంగి.
క. చెవిచెంత నోరసిగపైఁ
దవిలినకడవన్నెమెఱుఁగుతాయెతు లొరయన్
జవరాలిపాదముల కా
యవనీసురుఁ డెఱఁగె మన్మథావేశమునన్.
వ. ఇవ్విధంబునఁ గృతప్రణాముండై భూదేవుండు కిలికించితవతి
నొడంబఱచి యిల్లు మఱపించి యెలమినారజపువగలు గఱపించి యిల్లాలి
పద్దుల కెడఁబాపి చల్లని చిగురుమెట్టసొక్కించి తనవగకుఁ జిక్కించి వేశ
వాటంబున డాయించి వెలిపాళెంబు వేయించి వింతగా నొకవిడిది సంత
రించి విడియైదువులచుట్టరికంబు పొంగించి వెలిదేరవల దని జంకించి యేమి
యు నెఱుంగనియతనింబలె నిజగృహంబునకు వచ్చి వినీతుండునుంబలె నిత్య
కృత్యంబులు హెచ్చి పితృసన్నిధానంబునకు వచ్చి సుగుణనిధానంబునుం
బోలె నుండె నంత.
సీ. శ్రీమనోహరునభిషేకంబు సేయుచో
మగువ మజ్జనమార్చువగలు దలఁచుఁ
బూతాత్ముఁడై దేవపూజ యొనర్చుచోఁ
బూఁబోఁడి గైసేయు పొలుపు దలఁచు
వేడ్కతో హరికి నైవేద్య మర్పించుచోఁ
[1]జెలి కపోసన మిచ్చుచెలువు దలఁచుఁ
- ↑ సతికి కొసరనిచ్చు చవులఁ దలఁచుఁ
