96
సత్యభామాసాంత్వనము
క. చెలువం దలంచ బవరము
చెలు వంతయు నిలిచె గోపశేఖర తోడ్తో
వలవంత నీదుమదిలో
బలవంతం బయ్యెఁ గంతుబవరములేమిన్.
ఉ. తిన్ననిమోవి విం దొసఁగి తీరుగ గుబ్బలజోడు దార్చి యా
యన్నులమిన్నఁ జేర్చి తన యంగబలంబునఁ గూర్చి యార్చి ని
న్నన్నిట సేదదేర్చి నగి యందపుజంకెనచూపుకోపులన్
మన్నన సేయకున్న వసమా యసమాయుధుబారి గెల్వఁగన్.
చ. వనజదళాక్ష నీమనసు వచ్చినయ ట్లవుఁగాక నిన్నుఁ గా
దనియెడువారమా కలికి యందఱలోఁ దరితీపులాఁడి లోఁ
జనవరి మాటకారి కనుసైగల ని న్వలపించుబాల యా
వనితను బాసి తాళఁగలవా యలవా టటువంటిదే కదా.
ఉ. అజ్ఞత మున్ను నే మెఱుఁగకాడుట కోడుటగాఁ దలంచు స
ర్వజ్ఞుఁడ వీవు లోకమున స్వామి యెఱుంగనికార్య మేమి నీ
ప్రజ్ఞకు శేషుఁడైన సరిరాఁ డటు గావున మార్గమందు నీ
యాజ్ఞలు హెచ్చ నిచ్చటికి నాసతిఁ బిల్వఁగఁబంపు మింపుగన్.
క. చెలిఁ బిలువఁబంపవలె నను
చెలికాండ్రను చూచి సన్న సేయుచు వగగా
నలపంకజనయనునితోఁ
గలవింకుం డనియె హాస్యకలనం బెసఁగన్.
క. నలినాక్ష విరహ మనఁగా
నలుపో తెలుపో యి దేటినటనలు బళిరా
నలుపైన జీఁక టేదియొ
తెలు పైన న్వెన్నె లేది తెలి సిటు చెపుమా.
క. మామగువ నెపుడు దలంచిన
మామది నొకచింత లేదు మాకున్ మీకున్
